Zycie
Antoni Szałowski był polskim kompozytorem urodzonym 21 kwietnia 1907 roku w Warszawie, natomiast zmarł 21 marca 1973 roku w Paryżu.
Na początku gry na skrzypcach uczył się u ojca, który był światowej sławy skrzypkiem i dydaktykiem.
Z czasem podjął naukę w Konserwatorium Warszawskim, które ukończył w 1930 roku. Studiował tam kompozycję, dyrygenturę i grę na fortepianie. Natomiast w latach 1931 – 36 studiował w Paryżu, gdzie został już do końca życia.
W latach 1936 – 1948 pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Młodych Polskich Muzyków w Paryżu.
Twórczość
Do najważniejszych kompozycji autorstwa Antoniego Szałowskiego zaliczyć należy przede wszystkim utwory takie jak: Trio na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1926), Dwie pieśni na głos z orkiestrą (1927), Wariacje symfoniczne (1928), Kwartet smyczkowy nr 1 (1928), Preludium na skrzypce i fortepian (1928), Mazurek na fortepian (1928), Kaprys na orkiestrę (1929), Koncert fortepianowy (1930), Sonet na sopran i orkiestrę kameralną (1931), Suita na skrzypce i fortepian (1931), Sonata fortepianowa (1932), Kołysanka na skrzypce i fortepian (1932), Partita na wiolonczelę solo (1933), Sonatina nr 1 na fortepian (1933), Kwartet smyczkowy nr 2 (1934), Andante na skrzypce i fortepian (1934), Melodia na fortepian (1935), Trzy pieśni dla Zygmunta na głos z towarzyszeniem fortepianu (1935), Aria i burleska na wiolonczelę i fortepian (1936), Uwertura na orkiestrę (1936), Kwartet smyczkowy nr 3 (1936), Trio na obój, klarnet i fagot (1936), Mała humoreska na fortepian (1936), Sonatina na klarnet i fortepian (1936), Perpetuum mobile na fortepian (1936), Symfonia (1939), Duo na flet i klarnet (1939), Kolędy na głos i organy (1939), Sinfonietta na orkiestrę symfoniczną (1940), Duet na skrzypce i wiolonczelę (1941), Concertino na orkiestrę kameralną (1942), Partita na orkiestrę (1942), Trzy pieśni ludowe na sopran i fortepian (1942), Trzy utwory na harmonium (1943), Zaczarowana oberża [wersja I – sceniczna], balet w 1 odsłonie (1945), Zaczarowana oberża [wersja II – koncertowa], fragmenty symfoniczne (1945), Sonatina na obój i fortepian (1946), Pastorales na flet i trio smyczkowe (1947), Tryptyk na orkiestrę symfoniczną (1950),
Divertimento baletowe na orkiestrę (1950), Dwie pieśni ludowe na głos i fortepian (1950), Study na fortepian (1950), Concertino na flet i orkiestrę smyczkową (1951), Utwory dla dzieci na skrzypce i fortepian (1951), Suita na orkiestrę symfoniczną (1952), Musique de brasserie na orkiestrę kameralną (1952), Ametyst na klawesyn (1953), Indicatifs na dwie trąbki i bęben (1953), Koncert skrzypcowy (1954), Partita na orkiestrę kameralną (1954), Kwintet na flet, obój, klarnet, fagot i róg (1954), L’autre na chór i orkiestrę kameralną (1954),
Divertimento na obój, klarnet i fagot (1955), Radio-musique na orkiestrę (1955), Kwartet smyczkowy nr 4 (1956), Pieśni ludowe na głos i fortepian (1956), Aria i toccata na orkiestrę kameralną (1957), Sonatina nr 2 na fortepian (1957), Bagatela na orkiestrę (1958), Moto perpetuo na orkiestrę (1958), Mały kaprys na orkiestrę (1958), Koncert na obój, klarnet i fagot z orkiestrą (1958), La femme tetue, balet radiowy (1958), Mazurek na orkiestrę (1959), Wskrzeszenie Łazarza na orkiestrę (1960), Taniec na orkiestrę (1960), Kantata na głosy żeńskie i orkiestrę kameralną (1960), Indicatifs na orkiestrę (1960), Intermezzo na orkiestrę (1961), Allegretto [wersja I] na fagot i fortepian (1962), Allegretto [wersja II] na fagot i orkiestrę (1962), Cudowna podróż Suzanne Michel na orkiestrę kameralną, chór i solistów (1962), Kołysanka dla ClÉmentine na orkiestrę (1964), Pater noster na głos i organy (1966), Dwa utwory na fale Martenota (1968), Muzyka na smyczki (1970) oraz Sześć szkiców na orkiestrę kameralną (1972).
Marta Kotas 2009-07-03