Początek
historii najstarszej wrocławskiej uczelni sięga 21 października 1702 roku,
kiedy to cesarz Leopold I podpisał Złotą Bullę Fundacyjną Wrocławskiego
Uniwersytetu Leopoldyńskiego. Jeszcze w tym samym roku odbyła się uroczysta
inauguracja połączona z poświęceniem szkoły wzniesionej w miejscu dawnego Zamku
Królewskiego nad Odrą.
W 1811 roku powstała nowa uczelnia
– Universitas Litterarum Wratislaviensis, którą utworzono przez połączenie
Leopoldiny z Uniwersytetem Viadrina z Frankfurtu nad Odrą. Na uczelni
funkcjonowały wtedy wydziały: teologii katolickiej, teologii ewangelickiej,
filozofii, medycyny i prawa.
Sto lat później szkoła
zmieniła nazwę na Uniwersytet Fryderyka Wilhelma. Kilkadziesiąt lat po tym
wydarzeniu odnotowano dynamiczny rozkwit nauk. Jego efektem było utworzenie na
wrocławskiej uczelni nowych dyscyplin, takich jak: fizjologia, farmacja,
stomatologia i geografia.
Wiek XX nie był dla wrocławskiej
uczelni łaskawy. W okresie I wojny światowej gmach główny uniwersytetu pełnił
funkcję szpitala rezerwowego. Kolejne działania zbrojne przyczyniły się do
powstania zniszczeń budynku oraz znacząco utrudniły działalność edukacyjną
uczelni. W 1945 roku uniwersytet został zamknięty i był nieczynny przez
kolejnych dziesięć miesięcy.
Po zakończeniu II wojny
światowej powołano wspólną uczelnię – Uniwersytet i Politechnikę we Wrocławiu. Sześć
lat później wyodrębniła się politechnika, a za nią Wyższa Szkoła Rolnicza oraz
Akademia Medyczna.
XX wiek zapisał się w historii uniwersytetu
jako stulecie utalentowanych profesorów i absolwentów. Właśnie wtedy z
wrocławską uczelnią związani byli światowej sławy uczeni i nobliści. W ich
zacnym gronie przeważali fizycy i chemicy, tacy jak: Max Born, Otto Stern,
Erwin Schrodinger, Eduard Buchner i Fritz Haber. Nagrodę Nobla otrzymał także
wybitny historyk i prawnik – Theodor Mommsen.
Obecnie
Uniwersytet Wrocławski znajduje się w ścisłej czołówce najlepszych krajowych
szkół wyższych. Akademia słynie jednak nie tylko z osiągnięć swoich
absolwentów, lecz również ze wspaniałego gmachu, który służy jej za siedzibę. Długość
fasady zabytkowego budynku wynosi 171 metrów i tym samym zalicza się do jednej
z najdłuższych elewacji barokowych Europy Środkowej. Zewnętrzna część okazałej
budowli nie może jednak konkurować z mistrzowsko wykończonym wnętrzem. Co roku
przyjeżdżają tu turyści z całego świata, by podziwiać ponadczasowe piękno Auli Leopoldyńskiej,
Oratorium Marianum oraz Wieży Matematycznej.
Już po
przekroczeniu progu Uniwersytetu Wrocławskiego uwagę zwiedzających przykuwają
alegoryczne freski Felixa Antona Schefflera – jednego z najwybitniejszych
malarzy epoki baroku. Z eleganckiej klatki schodowej widać dębowe drzwi
prowadzące do najbardziej efektownej sali, którą jest reprezentacyjna Aula
Leopoldyńska. Jej ściany zostały ozdobione wspaniałymi sztukateriami, rzeźbami
i freskami przedstawiającymi wizerunki uczonych oraz wszystkich dostojników,
którzy przyczynili się do powstania i rozwoju uczelni.
Kolejną
atrakcją turystyczną jest słynne Oratorium Marianum – reprezentacyjne
pomieszczenie, znane również jako sala muzyczna. Urządzono ją, podobnie jak
Aulę Leopoldyńska, zgodnie z barokową ideą symbiozy sztuk, według której
malarstwo, rzeźba i architektura miały łączyć się w organiczną całość. Trudno
oderwać wzrok od niezliczonej liczby serafinów, których figurki pogrupowano
tak, aby tworzyły chóry anielskie. Dzieła rzeźbiarskie doskonale komponują się
z freskami przedstawiającymi Wniebowzięcie ,
Ofiarowanie Chrystusa w świątyni , Narodzenie Chrystusa
i Nawiedzenie św. Elżbiety przez Maryję . Najbardziej
charakterystyczne dla tej sali są jednak monochromatyczne sceny utrzymane w
zieleni oraz czerwieni i osadzone naprzemiennie w lunetach sklepienia. Ich
tematyka jest związana z wybranymi wersetami Litanii Loretańskiej.
Zwiedzanie wnętrza Uniwersytetu Wrocławskiego najlepiej zakończyć
wizytą w Wieży Matematycznej. Niegdyś pełniła ona funkcję obserwatorium
astronomicznego, dzisiaj służy jako miejsce ekspozycji eksponatów Muzeum
Uniwersytetu Wrocławskiego oraz taras widokowy. Jest to miejsce chętnie
odwiedzane przez turystów, którzy podziwiają rozległą panoramę Wrocławia w
towarzystwie czterech posągów, będących alegoriami Teologii, Medycyny, Prawa i
Filozofii.
Bibliografia:
http://www.muzeum.uni.wroc.pl/
http://www.uni.wroc.pl/
Nina Kinitz 13 kwietnia 2010
