Życie
Zbigniew Bujarski jest polskim kompozytorem urodzonym w Muszynie 21 sierpnia 1933 roku. W roku 1955 rozpoczął naukę na krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, gdzie w latach 1955-58 studiował dyrygenturę, a w latach 1956 – 60 kompozycję. Po ukończeniu pierwszych studiów, czyli w 1959 roku podjął pracę redaktora w Polskim Wydawnictwie Muzycznym z siedzibą w Krakowie, gdzie pracował do 1961 roku. Natomiast później, do 1967 roku był prelegentem muzycznym i jednocześnie kierownikiem literackim w rzeszowskiej filharmonii. Natomiast od 1972 pełnił funkcję wykładowcy w krakowskiej Akademii Muzycznej. Tam też w latach 1978 – 86 był dziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury oraz Teorii Muzyki. Natomiast od roku 1992 pełni funkcję profesora kompozycji na tamtejszej uczelni.
Wyróżnienia
Twórczość Zbigniewa Bujarskiego jest twórczością zauważaną i docenianą zarówno w polskim jak i zagranicznym środowisku muzycznym co przejawia się w licznych wyróżnieniach i nagrodach jakie kompozytor zebrał w ciągu całego swojego życia. I tak do najważniejszych wyróżnień można tutaj zaliczyć przede wszystkim: Konkurs Młodych Związku Kompozytorów Polskich (1961), Konkurs Kompozytorski im. G. Fitelberga (II nagroda, 1964), Międzynarodowa Trybuna Kompozytorów UNESCO (II nagroda, 1978), Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1979, 1987), Nagroda Miasta Krakowa (1984), a także Nagroda Fundacji im. A. Jurzykowskiego (1991).
Twórczość
Twórczość Zbigniewa Bujarskiego charakteryzuje się ogromną wrażliwością i subtelnością jeśli chodzi o dobór dźwięków, a osiąga to głównie dzięki wyjątkowym brzmieniom instrumentów smyczkowych. Dzięki wyjątkowym połączeniom utwory Bujarskiego charakteryzują się specyficznym, intymnym klimatem.
Co ciekawe stworzone przez artystę kwartety smyczkowe są traktowane jak swoisty list autora do konkretnego odbiorcy i w ten sam sposób odbiera również utwory tego rodzaju utworzone przez innych kompozytorów.
Do najważniejszych utworów Zbigniewa Bujarskiego, poza utworami smyczkowymi zaliczyć możemy dzieła takie jak: Krzewy płonące, wersja I i II 3 pieśni na głos i fortepian (i zespół kameralny) (1958), Tryptyk na orkiestrę smyczkową i perkusję (1958), Strefy na zespół symfoniczny (1961), Kinoth na orkiestrę kameralną (1963), Kompozycja kameralna na głos, flet, harfę, fortepian i perkusję (1963), Contraria na orkiestrę symfoniczną (1965), Musica domestica na 18 instrumentów smyczkowych (1977), Concerto per archi na skrzypce solo i orkiestrę smyczkową (1979), Kwartet na otwarcie domu na kwartet smyczkowy (1980), Veni Creator Spiritus na organy (1983), Da Bóg nam kiedyś…, pieśń na baryton i fortepian do słów Jana Lechonia (1983), Kwartet na Adwent na kwartet smyczkowy (1984), Ogrody cykl pieśni na sopran i orkiestrę (1987), Veni Creator Spiritus na orkiestrę symfoniczną (1988), Concerto per archi II na wiolonczelę solo i orkiestrę smyczkową (1992), Lęk ptaków na skrzypce, altówkę i perkusistę (1993), Scolaresca na orkiestrę smyczkową (1993), Lęk ptaków II na 2 klarnety i perkusję (1994), Pięć pieśni na sopran, orkiestrę smyczkową i wibrafon (1994-96), Lęk ptaków III na klarnet, klarnet basowy, skrzypce, altówkę i perkusję (1995), Cassazione per Natale na dęty zespół kameralny i perkusję (1996), Lumen na orkiestrę symfoniczną (II część cyklu Similis Greco) (1997), La Danza per „Aukso” na kameralną orkiestrę smyczkową (1998), Alleluja na chór mieszany, orkiestrę smyczkową, dwie trąbki i perkusję (1999), Stabat Mater na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2000), Kwartet smyczkowy „Na jesień” (2001), Bagatela na orkiestrę smyczkową (2001), Orniphania na wiolonczelę i fortepian (2001), Peirene na orkiestrę symfoniczną (2003), Pieśni brzasku dnia na mezzosopran i orkiestrę smyczkową (2004), Elegos, pieśń żałobna na wiolonczelę solo i orkiestrę smyczkową (2004-2005) oraz Games na orkiestrę (2006)
Marta Kotas 2009.06.20
