Był postacią niezwykle barwną. Zanim został aktorem –pracował jako lustrator w Izbie Skarbowej. Jego debiut teatralny miał miejsce w 1946 roku w Teatrze Miejskim w Kaliszu, w sztuce „Krakowiacy i górale ”Wojciecha Bogusławskiego. W roku 1951 w Warszawie ukończył szkołę teatralną. Od wielu lat popularyzował polski folklor i poezję. Pomimo swoich lat był człowiekiem niezwykle aktywnym. Pisał ,malował, prowadził również prywatne muzeum sztuki w Petrykozach. Działał również charytatywnie, był także radnym województwa mazowieckiego. W roku 2009 był jeszcze czynnym wykładowcom akademickim.
Wojciech Siemion to aktor wielu teatrów : Polskiego w Szczecinie ( 1950 – 19 51), Ateneum (1951 – 1955), Młodej Warszawy (1955 –1957), Komedia (1957 – 1962 i 1966 – 1968), Narodowego (1962 -1963 , 1964 –1965i 1972 –1983), Powszechnego(1963 –1964), Ludowego (1970 – 1972) w Warszawie,oraz we Wrocławiu (1968 –19 69).
Urodził się w Krzecznowie koło Lublina , w 1928 roku 30 lipca. W filmie po raz pierwszy pojawił się w 1951 roku , w roli ucznia szkoły morskiej w „Załodze” Jana Fethke. Dwa lata później mogliśmy go oglądać w„Przygodzie na Mariensztacie”. W połowie lat pięćdziesiątych pojawił się w dwóch filmach Andrzeja Munka: „Błękitny krzyż” i „Eroica”. Do jego najbardziej znanych filmów należą: „Zezowate szczęście” – Andrzeja Munka, „Jutro premiera” – Janusza Morgensterna, „Skąpani w ogniu” – Jerzego Pasendorfa, „Salto” – Tadeusza Konwickiego, „Poszukiwany, poszukiwana” – Stanisława Barei, „Ziemia obiecana” –Andrzeja Wajdy, „Nie ma róży bez ognia” i „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz” –Stanisława Barei, „Przedwiośnie” – Filipa Bajona.
Wojciech Siemion wystąpił także w znanych i lubianych serialach telewizyjnych : „Wojna domowa” w reżyserii Jerzego Gruzy,„Niewiarygodne przygody Marka Piegusa” w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego czy niezapomniany serial „Alternatywy 4” Stanisława Barei .
Siemion wykreował także wiele ról w spektaklach TeatruTelewizji. Zagrał między innymi Chłopa w „Mazurze kajdaniarskim”, Księdza w„Weselu” Stanisława Wyspiańskiego, Gruszkę w „Bigda idzie!” Juliusza Kadena –Bandrowskiego.
Na początku lat siedemdziesiątych Wojciech Siemion zrealizował swoje wielkie marzenie o własnym teatrze poezji. Założył teatr Stara Prochownia w Warszawie. W ciągu trzydziestu lat istnienia Starej Prochowni wystąpił na jej scenie ponad osiemset aktorów. Wśród nich między innymi byli Nina Andrycz, Tadeusz Łomnicki,Gustaw Holoubek, Krystyna Janda, Krzysztof Kolberger. Można powiedzieć ,że Siemion towarzyszył narodzinom tej sceny, był pomysłodawcą a także animatorem wieczorów poetyckich, reżyserem spektakli i aktorem. Bardzo dużą wagę przykładał do kultury słowa,do poprawności językowej. Był autorem cyklu książek pt. „Lekcja czytania” ,poświęconych Adamowi Mickiewiczowi, Cyprianowi Norwidowi, Konstantemu Ildefonsowi Gałczyńskiemu, Tadeuszowi Różewiczowi, Mironowi Białoszewskiemu.
Zawsze powtarzał że ma chłopskie pochodzenie.
„Moje chłopskie pochodzenie nigdy nie było dla mnie powodem do wstydu. Co prawda w rodzinie krążyły opowieści ,że jesteśmy potomkami książąt porwanych z Pskowa , ale fakty jednoznacznie wskazują na chłopstwo” tak twierdził w wielu wywiadach.
Miał 82 lata , zginął tragicznie w wypadku samochodowym.Jego auto zderzyło się czołowo z ciężarówką pod Sochaczewem. Aktor o życie walczył dwa dni. Niestety nie udało mu się wygrać. Odszedł ktoś naprawdę wspaniały jako aktor i jako człowiek.
Agnieszka Kowalczyk 2010-06-08
