W tajemnym ogrodzie wyobraźni– oniryczne imaginacjeZbysława Marka Maciejewskiego.

Źródłem inspiracji była dla Maciejowskiego sztuka Młodej Polski oraz doświadczenia kolorystów. Artystę fascynowała twórczość Velazqueza, Bonnarda, Boznańskiej i Wojtkiewicza (wizerunki ulubionych mistrzów pędzla pojawiały się niekiedy w jego dziełach), a tematyka obrazów oscylowała najczęściej wokół motywów śmierci, dziecka i szeroko rozumianego ogrodu. Dorobek artystyczny malarza obejmuje również znaczną liczbę autoportretów.

Zbysław Marek Maciejewski urodził się w 1946 roku w Pohulance. W 1969 roku ukończył studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i odebrał dyplom z rąk Wacława Taranczewskiego – malarza tworzącego w duchu koloryzmu. To właśnie w jego pracowni młody Maciejewski zainteresował się możliwościami, jakie daje odpowiednie usytuowanie barwnych plam. Doświadczenia wyniesione z czasów studiów zaowocowały później stworzeniem indywidualnego, oryginalnego stylu, na który składają się groteskowe formy, budowane z rozedrganych, kolorowych cząstek. Efektem tego są enigmatyczne i nastrojowe dzieła z pogranicza jawy i snu.

Zbysław Marek Maciejewski był nie tylko malarzem i twórcą rysunków, ale również pedagogiem. Na wiele lat związał się z krakowską Akademią Sztuk Pięknych, w której od 1989 roku prowadził pracownię malarstwa na Wydziale Grafiki. Wykładał także w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Artysta zmarł w Krakowie w 1999 roku. Na krótko przed śmiercią otrzymał on prestiżową Nagrodę im. Witolda Wojtkiewicza.

Co wyróżnia sztukę Zbysława Marka Maciejewskiego? Do najbardziej charakterystycznych cech zaliczyć można tworzenie wizerunków ludzi o rozmazanych twarzach i wstrząsanych nieustannymi drganiami form oraz oryginalną materię obrazów, która pod względem estetycznym bliższa jest rozświetlonym mozaikom witraży, niż płótnom dawnych mistrzów. Do tego dodać należy wyraźną fascynację sztuką Młodej Polski, która przejawia się w licznych niedomówieniach, kreowaniu nastroju niesamowitości oraz występowaniu motywów dekoracyjnych. W niemal każdym dziele widoczne są także inspiracje koloryzmem, którego założenia były punktem wyjścia dla rozwoju artystycznego malarza.

W początkowym okresie twórczości obrazy Zbysława Marka Maciejewskiego zdominowała groteskowa wizja świata (vide Rodzeństwo Teofila ) , jednak już od drugiej połowy lat siedemdziesiątych wizje zdeformowanej rzeczywistości ustąpiły na rzecz bardziej niejednoznacznego realizmu magicznego ( Kryminał , Olga Boznańska ). Ponadto tworzył on dzieła o zabarwieniu satyrycznym, do których zaliczyć można choćby Łakomstwo .