Zycie
Stanisław Skrowaczewski jest polskim kompozytorem i dyrygentem urodzonym 3 października we Lwowie.
Swoją edukację muzyczną rozpoczął w wieku czterech lat kiedy to uczył się gry na fortepianie i skrzypcach. W wieku siedmiu lat stworzył swój pierwszy utwór symfoniczny. Natomiast cztery lata później zaliczył swój pierwszy sceniczny debiut dając koncert fortepianowy. W wieku trzynastu lat zaś wystąpił już nie tylko jako pianista, ale również dyrygent w III koncercie fortepianowym Ludwiga van Beethovena.
Jego zawrotną i genialną karierę muzyczną przerwała kontuzja obu dłoni jakiej Stanisław Skrowaczewski doznał podczas II wojny światowej. To ostatecznie przekreśliło jego karierę pianistyczną dlatego też skupił się on przede wszystkim na kompozycji i dyrygowaniu.
Kompozycji i dyrygentury uczył się początkowo w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, a w 1947 roku wyjechał do Paryża, gdzie nie tylko kontynuował naukę, ale również brał udział w tworzeniu awangardowej grupy „Zodiaque”. W Paryżu przebywał do 1949 roku .
Jeszcze przed wyjazdem do Paryża (1946) został dyrygentem Filharmonii Wrocławskiej. Po powrocie z Paryża, w latach 1949 – 1954 pełnił funkcję dyrektora Filharmonii Śląskiej w Katowicach. Ponadto, w okresie pomiędzy 1956 a 1959 był również dyrygentem Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Po wygraniu Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego w Rzymie (1956) dostał propozycję wyjazdu do Stanów Zjednoczonych, gdzie Skrowaczewski zaliczył swój debiut z Cleveland Orchestra. Następnym jego krokiem była dyrygentura w: New York Philharmonic, Pittsburgh Symphony oraz Cincinnati Symphony. Natomiast w 1960 roku powierzono mu funkcję dyrektora artystycznego Minneapolis Symphony Orchestra, która w 1970 roku zmieniła nazwę na Minnesota Orchestra.
Mimo zajmowanych stanowisk Stanisław Skrowaczewski w dalszym ciągu koncertował, a także był gościem najlepszych światowych oper.
W latach 1984 – 1991 Stanisław Skrowaczewski pełnił funkcję głównego dyrygenta Halle Orchestra w Manchesterze. Często wyruszali razem z koncertami zarówno po europejskich miastach jak i po Stanach Zjednoczonych.
Twórczość
Do najważniejszych kompozycji stworzonych przez Stanisława Skrowaczewskiego zaliczyć należy utwory takie jak: Uwertura w stylu klasycznym na orkiestrę (1944), Trio Fortepianowe AS-DUR (1946), Trzy pieśni na sopran i orkiestrę (1946), Uwertura na orkiestrę (1947), Mazurek na fortepian (1947), Symfoniczne preludium, fuga i postludium na orkiestrę (1946-48), Symfonia na smyczki (1947-49), Muzyka nocą, wariacje symfoniczne na orkiestrę (1949), Ugo i Parisina, balet (1949-50), Pieśni nad pieśniami na sopran i orkiestrę kameralną (1949-51), Symfonia zwycięstwa (1954), Koncert na rożek angielski i orkiestrę (1969), Ricercari notturni na saksofon lub klarnet i orkiestrę (1977), Koncert na klarnet i orkiestrę (1980), Trio na klarnet, fagot i fortepian (1982-84), Fantasie per Quatro na klarnet, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1984), Koncert na skrzypce i orkiestrę (1985), Koncert na orkiestrę (1985), Fanfare na orkiestrę (1987), Fantasie per sei na obój, skrzypce, altówkę, wiolonczelę, kontrabas i fortepian (1988), Trio smyczkowe (1990), Koncert potrójny na skrzypce, klarnet, fortepian i orkiestrę (1991), Fantasie per tre na flet, obój i wiolonczelę (1992), Gesualdo di Venosa: six madrigals na orkiestrę (1992), Chamber concerto “Ritornello poi Ritrnelli” na orkiestrę (1993), Passacaglia immaginaria na orkiestrę (1996), Musica a quattro na klarnet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1998) oraz Koncert na fortepian i orkiestrę (2002).
Marta Kotas 2009-25-06
