Mówiąc o swych planach reżyser ujawnił: „Chciałbym zrobić coś o okresie, poprzedzającym drugą wojnę światową, ale nie film wojenny, lecz raczej psychologiczny. Film o starzeniu się. Dzisiaj temat ten jest uniwersalny, z całą chirurgią plastyczną, tabletkami i kremami; to totalne szaleństwo”.
„Umieściłbym ten film w okresie, w którym nie istniały narzędzia przeciwko starzeniu, po to, by opowiedzieć, jak kobieta przechodzi przez wszystkie etapy życia i jak stawia im czoło” – dodał Polański.
„Potrzebuję wyzwania. Kiedy natykam temat, którego nigdy nie podjąłem, rzucam się w to. To jedna z motywacji, których szukam. Inną jest znalezienie czegoś, co wywoła we mnie emocje. To są rzeczy ważne, które popychają mnie do działania, a działanie jest dla mnie fundamentalne jako, że jestem bardziej rzemieślnikiem niż artystą; przynajmniej tak sądzę” – stwierdził.
Na uwagę na to, że także on przed 30 lat planował zekranizować komiks o przygodach Tintina, jak zrobił to teraz Steven Spielberg, Roman Polański zauważył: „to prawda, nic z tego nie wyszło, bo wykorzystywanie osób i naturalnego otoczenia w komiksie nie działa”. Przyznał zarazem: „Uważam, że to, co zrobił Spielberg jest doskonałe; technologia jest w stanie przekształcić osoby w postaci. Z tego, co widziałem film jest naprawdę jak komiks”.
Polański mówił również o swej młodzieńczej fascynacji włoską kinematografią. „Jako bardzo młody człowiek kochałem włoskie filmy, neorealizm był bardzo ważny, kiedy byłem w szkole filmowej w Łodzi. Czekaliśmy na nowe filmy, jakie nakręcił (Vittorio) De Sica czy (Luchino) Visconti albo (Roberto) Rosselini” – wspomniał. Dodał, że kiedy jego „Nóż w wodzie” otrzymał nominację do Oscara w kategorii filmu zagranicznego, jego rywalem był Federico Fellini z „Osiem i pół”, który otrzymał statuetkę.
„Byłem naprawdę dumny, że przegrałem” – podkreślił Polański.
Opowiedział również, że aby móc nakręcić „Nóż w wodzie” musiał „bardzo walczyć”. „W Polsce film został przyjęty bardzo źle, także dlatego, że mówi się, że I sekretarz partii komunistycznej (Władysław) Gomułka podczas projekcji mojego filmu rzucił popielniczką w ekran” – powiedział.
Zapytany o to, czy sukces uważa za ważny, odparł: „Tak, jest ważny, ale nie należy go mitologizować”. (PAP)
sw/ abe/
