Impreza wystartowała w 1988 roku jako Opolskie Dni Muzyki Perkusyjnej. Pierwsze dwie edycje miały wymiar tylko krajowy, gwiazdy światowego formatu zaczęły przyjeżdżać do Opola od roku 1991. Festiwal miał pięcioletnią przerwę – po powodzi w 1997 roku, która zalała Opole.
„Pierwszą zagraniczną gwiazdą był Bill Bruford – perkusista legendarnych zespołów progresywnego rocka – Yes, King Crimson i Genesis” – powiedział PAP Wojtek Lasek, twórca i organizator festiwalu, wówczas dyrektor i nauczyciel opolskiej szkoły muzycznej.
Przez kolejne 20 edycji festiwalu na koncertach pojawiały się gwiazdy jazzu i rocka z całego świata, m.in. Ian Paice, Paul Mastelotto, Omar Hakim, Billy Cobham, Carl Palmer, Glenn Hughes, Steve Lukather, Dave Lombardo, Simon Philips, Will Calhoun i Chester Thompson. „Gdyby ich wszystkich policzyć, to mogłoby się okazać, że – poza największymi polskimi miastami – to Opole gościło najwięcej gwiazd muzyki” – ocenił Lasek.
Festiwal startował w czasach, gdy nie było internetu, telefonów komórkowych, a zwykły telefon był w niewielu polskich domach. „Ja nie miałem telefonu, korzystałem z faksu na poczcie, gdzie przychodziła korespondencja od muzyków. Jeśli przyszedł faks do mnie, to pani z poczty dzwoniła do moich rodziców, którzy idąc na spacer powiadamiali mnie, że jest dla mnie wiadomość” – wspominał twórca festiwalu.
Pierwsze adresy artystów i agencji koncertowych Lasek znalazł w kupionej na targach muzycznych książce „Kto jest kim w muzyce”. Wysyłał pocztą zaproszenia do gwiazd, a w odpowiedzi w większości otrzymywał uprzejme podziękowania, pozdrowienia i życzenia wytrwałości w dalszym organizowaniu imprezy.
Przełom nastąpił podczas wizyty na jednym z niemieckich festiwali muzycznych, gdzie Lasek spotkał Bruforda, którego wcześniej listownie zapraszał do przyjazdu do Polski. „Kiedy się poznaliśmy, Bruford skojarzył mnie, powiedział, że mój list ma wciąż na swoim biurku i zaczęliśmy już konkretne rozmowy – oczywiście za pośrednictwem faksu na poczcie” – zaznaczył Lasek.
Dla artystów z Europy Zachodniej czy Stanów Zjednoczonych kontakt z polską rzeczywistością sprzed przemian ustrojowych był często szokiem. „Nie mogli pojąć, dlaczego żeby gdzieś zadzwonić trzeba iść do budki telefonicznej i dlaczego nasze samochody – ja miałem wtedy zdezelowanego fiata 126p – nie przypominają niczego, co jeździ po drogach Europy. Mój maluch był wielokrotnie obiektem gigantycznego zainteresowania, artyści robili sobie przy nim pamiątkowe zdjęcia” – opowiadał Lasek.
Zapewnił, że każdy z muzyków wywoził z Opola dobre wspomnienia, co przekładało się na coraz lepszy obraz festiwalu w środowisku zagranicznych muzyków. „Oni albo sami proponowali mi pomoc w kontaktach z kolejnymi artystami, albo ja o nią prosiłem. Dzięki tym osobistym kontaktom udało się ściągnąć do Opola kolejne gwiazdy. Później zacząłem jeździć na europejskie i światowe imprezy i targi muzyczne, gdzie nawiązywałem kolejne znajomości” – wyjaśnił.
Lasek od początku marzył o zaproszeniu do Polski Phila Collinsa. „Wysyłałem do niego zaproszenia i zawsze otrzymywałem odpowiedzi – grzeczne, choć odmowne. Po tym jak udało mi się zaprosić Chestera Thompsona – perkusistę, który występuje z Collinsem na koncertach – wydawało się, że jestem już blisko. Niestety nie udało się, ale nie będę się poddawał” – zaznaczył.
Trwają rozmowy z wykonawcami, którzy mogą wystąpić na festiwalu jesienią 2012 roku. „Rzucamy się na głębokie wody. Myślimy o Dave Grohlu, jest też pomysł na zespół Glenna Hughesa czy trio Mike Mangini-Jordan Rudess-John Petrucci, robimy też podchody pod Jimmiego Page’a. W styczniu lecę do Los Angeles żeby o tym rozmawiać” – zapowiedział Lasek.(PAP)
jsz/ hes/
