Jasnatwarz i ta rzadka sympatyczność dana od Boga, którą potocznienazywamy wdziękiem „ – w taki oto nietypowy sposób określiłKazimierz Kutz wizerunek ekranowy Olgierda Łukaszewicza.
Jestznanym polskim aktorem, którego niewątpliwie pamiętamy dziękiroli Alberta w „Seksmisji”.
Współpracowałmiędzy innymi z takimi reżyserami: Juliusz Machulski, AgnieszkaHolland, Krzysztof Kieślowski, Barbara Sass.
Łukaszewiczurodził się w Chorzowie, w roku 1946 i ma brata bliźniaka –Jerzego ,który pracuje jako operator i reżyser. W 1968 aktorukończył PWST w Krakowie. Po ukończeniu studiów przeprowadziłsię do Warszawy. Występował na deskach takich teatrów:Współczesny, Dramatyczny, Powszechny, Narodowy, a także Polski , zktórym jest do dziś związany.
Zadebiutowałjeszcze podczas studiów. Był to epizod w „Jowicie” Janusza Morgensterna. Natomiast jego pierwsza większa rola to „Dancing wkwaterze Hitlera Jana Batorego.
OlgierdŁukaszewicz miał szczęście od samego początku współpracować znajlepszymi twórcami. W roku 1969 zagrał główną rolę wpierwszej części tryptyku śląskiego „Sól ziemi czarnej”Kazimierza Kutza. Rok 1970 to pamiętne „Brzeziny” AndrzejaWajdy. Dzięki takim rolom Olgierd otrzymał w roku 1971 nagrodę im.Zbyszka Cybulskiego.
Dowspółpracy z Kutzem i Wajdą Łukaszewicz powrócił jeszcze wtakich filmach:”Perła w koronie”, „Znikąd donikąd”, „Sławai chwała” (Kutz) i „Wesele”, „Katyń” (Wajda).
W latach siedemdziesiątych Olgierd Łukaszewicz pojawił się w„Romantycznych” Stanisława Różewicza, „Nocach i dniach”Jerzego Antczaka, „Przeprowadzce” Jerzego Gruzy, „Dziejachgrzechu” Waleriana Borowczyka, „Straconej nocy” JanuszaMajewskiego.
Lataosiemdziesiąte to pamiętna „Seksmisja” Juliusza Machulskiego,ponadto aktor zagrał w innych znaczących produkcjach tamtego czasu:„Grączka” Agnieszki Holland, „Wierna rzeka” TadeuszaChmielewskiego, „C.K. dezerterzy” Janusza Majewskiego, „Kingsajz”Juliusza Machulskiego. Łukaszewicz wystąpił chyba wnajważniejszych i najbardziej znanych polskich produkcjach tamtegookresu.
Jegotalent mogliśmy podziwiać także w :”Półkowniku” RyszardaBugajskiego, „Przesłuchaniu”, „Magnacie” i „Krótkimfilmie o zabijaniu”.
OlgierdŁukaszewicz współpracował także z Markiem Nowickim w „ŚlepymBokserze” i „Widziadle”, Jackiem Bromskim w „Zabij mnieglino” i „Sztuka kochania”. W roku 1986 aktor dołączył doobsady radzieckiej adaptacji „Borysa Godunowa”.
Rok1993 to kolejne znaczące role w karierze aktora :Dziad w filmieJana Jakuba Kolskiego „Jańcio Wodnik”, pamiętna kreacja w„Pokuszeniu” Barbary Sass” , a także rola ojca Basi w filmoweji telewizyjnej adaptacji „Awantury o Basię” Kazimierza Tarnasa.
Rok1998 to seriale :”Siedlisko” i „Kariera Nikosia Dyzmy”.Mogliśmy podziwiać jego talent aktorski w kultowym już filmie orazserialu „Wiedźmin”.
Jegoostatnie role filmowe to „Jutro idziemy do kina” i „Katyń”.
Przezte wszystkie lata scenicznej kariery Olgierd Łukaszewicz dał wieleznaczących występów dramatycznych. Niewątpliwie największąsławą okryła się jego interpretacja postaci Franza Kafki w sztuce„Pułapka” Tadeusza Różewicza.
Wlatach 2002 – 2005 był prezesem Związku Artystów Scen Polskich.
Zostałuhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem KawalerskimOrderu Odrodzenia Polski.
A.K.2011 – 07 -23
