Zycie
Marek Stachowski był polskim kompozytorem i pedagogiem, który urodził się 21 marca 1936 roku w Piekarach Śląskich natomiast zmarł 3 grudnia 2004 roku w Krakowie.
W krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej studiował kompozycję i teorię muzyki (1963 – 68). Szkołę ukończył z wyróżnieniem.
Marek Stachowski zajmował się nie tylko kompozycją. Był również pedagogiem w szkołach w Polsce i za granicą. W 1981 roku dostał tytuł profesora zwyczajnego. Do najważniejszych stanowisk należy zaliczyć przede wszystkim prowadzenie klasy kompozycji w krakowskiej Akademii Muzycznej (1993-99). W 2002 roku uzyskał nominację na stanowisko rektora i na tym stanowisku pozostał aż do śmierci.
Poza pracą na krakowskiej uczelni Marek Stachowicz wykłada również w wielu uczelniach zagranicznych w tym: kompozycja na Yale University (1975), letnie kursy Durham (1978), seminarium podczas Gaudeamus Music Week (1979, 1984), a także kursy kompozytorskie w
Rubin Academy of Music and Dance w Jerozolimie (1987). Dodatkowo został zaproszony do wygłoszenia serii wykładów na uniwersytetach w Korei Południowej.
Nagrody
Marek Stachowski był wyróżniony i nagradzany w czasie wielu konkursów. I tak otrzymał nagrody podczas m.in.: Międzynarodowego Konkursu Fundacji „Gaudeamus” (1968), Konkursu im. Artura Malawskiego (1968, I nagroda), Międzynarodowego Konkursu „Komitetu Solidarności” w Skopje (1969), Konkursu im. Karola Szymanowskiego (1974, I nagroda). Trzykrotnie został wyróżniony na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu (1974, 1979, 1990), Nagroda Muzyczna Miasta Moenchengladbach (1976), Nagroda miasta Krakowa (1979), Nagroda II stopnia Ministra Kultury i Sztuki (1981), Nagroda Związku Kompozytorów Polskich (1984), Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za twórczość dla dzieci (1989), Nagroda Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1990), w 1996 – Nagrodę Wojewody Krakowskiego (1996), Nagroda Fundacji Ruth i Ray Robinson „Excellence in Teaching” (1997), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1999), Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (2000) oraz Złoty Medal Ministra Obrony Narodowej „Za zasługi dla Obronności Kraju” (2001).
Twórczość
Do najważniejszych utworów autorstwa Marka Stachowskiego zaliczyć należy przede wszystkim kompozycje takie jak: Kwartet smyczkowy NR 1 (1963), Pięć zmysłów i róża na głos i 4 instrumenty (1964), Musica de camera na flet, wiolonczelę, harfę i perkusję (1965), Musica per quartetto d’archi (1965), Najdzielnieszy z rycerzy opera dla dzieci w 3 aktach na sopran, tenor, 2 barytony, bas, chór mieszany i orkiestrę (1965), Musica con una battuta del tam – tam na orkiestrę (1966), Reicercar 66 na organy koncertujące i orkiestrę kameralną (1966), Sequenze concertanti na wielką orkiestrę symfoniczną (1968), Neusis II na 2 zespoły wokalne, perkusję, wiolonczele i kontrabasy (1968), Chant de l’espoir na głos recytujący, sopran, baryton, chór chłopięcy, chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną (1969), Irisation na wielką orkiestrę symfoniczną (1969-1970), Audition na flet, wiolonczelę i fortepian (1970), Extensions na fortepian (1971), Słowa… na głosy solo, chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną (1971), Kwartet smyczkowy NR 2 (1972), Musique solennelle na orkiestrę symfoniczną (1973), Śpiewy thakuryjskie na chór mieszany i orkiestrę (1974), Ptaki na sopran i instrumenty (1976), Divertiomento na kameralną orkiestrę smyczkową (1978), Odys wśród białych klawiszy dla dzieci na fortepian (1979), Quartetto da ingresso (1980), Choreia na orkiestrę symfoniczną (1980), Symfonia pieśni tęsknotą uświęconych na sopran, chór mieszany i orkiestrę (1981), Amoretti na głos, lutnię i viola da gamba (1981-82), Pezzo grazioso na kwintet dęty (1982), Madrigali dell’estate na głos i trio smyczkowe (1984), Capriccio per orchestra (1984), Ody safickie na mezzosopran i wielką orkiestrę symfoniczną (1985), Musique en quatre scenes na klarnet i kwartet smyczkowy (1987), Concerto per violoncello ed orchestra d’archi (1988), Jubilate deo na chór mieszany i organy (1988), Kwartet smyczkowy NR 3 (1988), Chamber concerto na flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę, perkusję i fortepian (1989), Magiczne kuranty muzyczna baśń dla dzieci (balet) (1989), Z księgi nocy I, II, III na orkiestrę symfoniczną (1990-2000), Sonata per Archi (1991), Tre intermezzi per trio D’Archi (1993-1994), Musica festeggiante per quartetto d’Archi (1995), Quodlibet per trio a fiato (1995), Tastar e canzona per violoncello e pianoforte (1996), Cinq petites valses na fortepian (1997-98), Jeu parti na skrzypce i fortepian (1998), Sinfonietta per archi (1998), Concerto per viola ed orchestra d’archi (1998), Recitativo e la preghiera [wersja I] na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową (1999), Adagio ricordamente [wersja I] na wiolonczelę i fortepian (1999), Vivat Maj! 3 Maj! na chór mieszany a cappella (1999), Marsz wolności na chór mieszany a cappella (1999), Trio na klarnet, wiolonczelę i fortepian (1999-2000), Recitativo e la preghiera [wersja II] na wiolonczelę i fortepian (2000), Campanae Cracovienses na 25 dzwonów krakowskich kościołów (2000), Kwartet smyczkowy nr 4 „Quando resta l’estate” (2001), Trzy interludia na klarnet i fortepian (2001), Felicitamento na kwartet smyczkowy (2001), Concertino claricellato na klarnet, wiolonczelę i orkiestrę smyczkową (2001), Adagio ricordamente [wersja II] na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową (2001), Concerto per percussioni ed orchestra (2002) oraz Miroir du Temps (Hommage a Olivier Messiaen) na skrzypce, klarnet, wiolonczelę i fortepian (2002-2003).
Marta Kotas 2009-06-25
