Irena Kwiatkowska jest chyba najsłynniejszą Kobietą Pracującą. Ja chyba zawsze będę ją kojarzyć z filmem „Czterdziestolatek”, gdzie wręcz brawurowo zagrała swoją rolę.
Jest osobą bardzo pogodną i życzliwą. Jej tata był drukarzem, mama zajmowała się domem. Kwiatkowska jeszcze w liceum zdecydowała ,że zostanie aktorką. Studia na Wydziale Aktorskim Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej skończyła cztery lata przed wybuchem wojny. Jej debiut to rok 1935 i Kabaret Cyrulik Warszawski. Kwiatkowska występowała w teatrach Katowic, Poznania, Warszawy. W czasie wojny występowała w tajnych przedstawieniach. Teksty dla niej pisał sam Konstanty Ildefons Gałczyński.
W roku 1948 aktorka wróciła do Warszawy. Grała w teatrach: Ludowym, Nowym, Klasycznym, Współczesnym, Satyryków i Komedia. Do kreacji aktorskich, o których warto wspomnieć należą: Dulska, w reżyserii Aleksandra Bardiniego, Amelia („Wariatka z Chaillot”), reżyseria Lech Wojciechowski, Julia Czerwińska („Dom kobiet”), w reżyserii Mariusza Dmochowskiego, oraz Eugenia („Tango”), Sławomira Mrożka.
Irena Kwiatkowska posiada także niezwykły dar komediowy, o czym mogliśmy się przekonać oglądając ją w takich kabaretach jak: „Szpak”, „Dudek” i telewizyjnym „Kabarecie Starszych Panów. Występowała także w Teatrze Telewizji. Mogliśmy również słuchać jej głosu w audycjach Teatru Polskiego Radia.
W roku 1973 aktorka dostała Złoty Mikrofon za rolę „Plastusia i Pani Eufemii”.
Na ekranie filmowym zadebiutowała w roku 1945, w krótkim filmie Antoniego Bohdziewicza „2×2=4”. Mogliśmy podziwiać jej talent aktorski w takich filmach: „Klub kawalerów”, „Wojna domowa”, „Dzięcioł”, „Zmiennicy”, „Halo Szpicbródka”, „Rozmowy kontrolowane” i oczywiście „Czterdziestolatek”.
Kwiatkowska ma na swoim koncie wiele nagród, między innymi: Srebrną Maskę (1966), Złotą Maskę (1967, 1968, 1969, 1971). Zwyciężyła w plebiscycie na najpopularniejszą kobietę Warszawy.
W roku 1995 otrzymała Super Wiktora.
W zeszłym roku hucznie obchodziła swoje urodziny. Uroczystość poprowadził Artur Andrus. Wszyscy zgromadzeni goście odśpiewali jej „130 lat!” Głównym punktem uroczystości było odsłonięcie ławeczki Ireny Kwiatkowskiej, na której lubi wypoczywać w ogrodzie skolimowskim. Każdy, kto na niej usiądzie niespodziewanie usłyszy jej fragmenty piosenek i monologów.
Irena Kwiatkowska wykreowała wiele wspaniałych ról i postaci, które zawsze będą nam towarzyszyć na ekranie. Odeszła wielka aktorka dramatyczna i zarazem mistrzyni śmiechu.
A.K. 2011-03-07
