Przy ruchliwej ulicy Świdnickiej wyrasta charakterystyczny żółto-biały budynek. Nad jasnymi arkadami oraz długim rzędem kolumn widnieją monumentalne postaci muz,które z wyżyn klasycystycznego gmachu nieustannie obserwują przechodniów,mijających gmach Opery Wrocławskiej.
Budynek ten został zbudowany w roku1841 według projektu słynnego niemieckiego architekta – Carla Ferdinanda Langhansa. Niedługo cieszono się jednak z nowego obiektu kulturalnego. Nie minęło nawet trzydzieści lat, gdy pożar strawił klasycystyczny gmach, a niespełna dziesięć lat później Opera Wrocławska ponownie stanęła w płomieniach. Usuwanie zniszczeń połączono z przebudową teatru, której efektem było m.in. podwyższenie widowni, rozbudowanie portyku oraz pokrycie ścian ozdobnymi freskami. W 1871roku na dachu Opery Wrocławskiej po raz pierwszy zagościły muzy. Niestety,dzisiaj nie możemy już podziwiać dziewiętnastowiecznych rzeźb, ich miejsce zajęły bowiem współcześnie wykonane posągi. Oryginalne figury uległy poważnym zniszczeniom w czasie II wojny światowej.
Po zakończeniu działań zbrojnych usunięto także freski autorstwa Schmidta oraz popiersia Beethovena, Mozarta, Goethego i Schillera. W latach 50. ubiegłego wieku powiększono południową część budynku, lecz gruntowny remont gmachu Opery Wrocławskiej rozpoczął się dopiero w 1997 roku i zakończył się dziewięć lat później. Dzięki staraniom konserwatorów do naszych czasów przetrwały zabytki z imponującego wnętrza gmachu teatru. W ociekających złotem salach Opery Wrocławskiej podziwiać więc można między innymi: lożę cesarską,przepiękny żyrandol oraz plafon zdobiony portretami kompozytorów. Liczne elementy dekoracyjne odbijają się we wszechobecnych, kryształowych zwierciadłach, wywołując tym samym wrażenie przestronności pełnych przepychu wnętrz.
Na scenie Opery Wrocławskiej od zawsze występowali najwybitniejsi śpiewacy oraz wirtuozi – Henriette Sontag,Ludwik Barnay, Adelina Patti, Niccolo Paganini, Antoni Rubinstein, Franciszek Liszt i Henryk Wieniawski. Swoje umiejętności prezentowali przed wrocławską publicznością również dyrygenci – wystarczy choćby wspomnieć takie nazwiska,jak: Carl Maria von Weber, Richard Wagner czy Richard Strauss.
Współcześnie Opera Wrocławska jest zaliczana do grona najważniejszych teatrów operowych w Polsce. Spektakle odbywają się jużjednak nie tylko w klasycystycznym gmachu. lecz również w przestrzeniach innych obiektów, np. Hali Ludowej lub w plenerze (w 2003 roku wystawiono „Giocondę” na rzece Odrze).
Bibliografia:
http://www.opera.wroclaw.pl/1/
Nina Kinitz 2 sierpnia 2010
