Artystka urodziła się 16 stycznia 1941 roku w Krakowie. W 1966 r. ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie, ale swoją karierę pieśniarską rozpoczęła znacznie wcześniej, bo w 1961 w studenckim kabarecie Akademii Medycznej w Krakowie „Cyrulik”. W 1962 roku przeszła do kabaretu „Piwnica pod Baranami”, gdzie nawiązała współpracę z kompozytorem Zygmuntem Koniecznym. Współpraca ta trwała do 1966 roku i przyniosła jej największą sławę. W następnych latach Demarczyk współpracowała ze Zbigniewem Wodeckim, którego poznała w innym krakowskim kabarecie – Anawa.
„Ewa była fanką Marka Grechuty, z którym koncertowałem w kabarecie Anawa. Po jednym z występów zaproponowała mi współpracę. Byliśmy razem we Francji, w Belgii, Szwajcarii, na Kubie. Graliśmy razem przez wiele lat, również wtedy, kiedy ja sam zacząłem śpiewać. Bardzo lubiłem z nią współpracować” – wspomina Wodecki i dodaje, że był to bardzo ważny okres w jego życiu.
W twórczości Ewy Demarczyk znajdowały się pieśni do wierszy poetów polskich i obcych, m.in. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Bolesława Leśmiana, Juliana Tuwima, Johana Wolfganga von Goethego, Osipa Mandelsztama, z muzyką Zygmunta Koniecznego („Karuzela z Madonnami”, „Taki pejzaż”, „Czarne Anioły”, „Wiersze wojenne”) oraz z muzyką Andrzeja Zaryckiego („Ballada o cudownych narodzinach Bolesława Krzywoustego”, „Cyganka”, „Skrzypek Hercowicz”, „Pieśń nad Pieśniami”). (PAP Life)
azu/ hp/ agz/ abe/ dki/
