Zycie
Zbigniew Penherski jest kompozytorem urodzonym w Warszawie 26 styczna 1935 roku.
Na początku uczył się kompozycji w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu w okresie od 1955- 56, a następnie, w latach 1956 – 59 uczył się kompozycji w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie.
Natomiast w latach 1960 – 1963 studiował dyrygenturę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, a w 1969 roku wyjechał na stypendium ufundowanym przez Rząd Holenderski, gdzie studiował w Instytucie Sonologii w Utrechcie.
Poza działalnością kompozytorską Penherski jest członkiem wielu stowarzyszeń i związków muzycznych takich jak: Stowarzyszenia Autorów ZAiKS (1961), Związku Kompozytorów Polskich (1963), Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, członkiem honorowym Związku Kompozytorów Szkockich (1987) oraz honorowym obywatelem miast: Kragujevac w Jugosławi, Russe w Bułgarii i Ho-Chi-Minh w Wietnamie.
Nagroda
Twórczość Zbigniewa Penherskie była wielokrotnie nagradzana i wyróżniana podczas licznych konkursów zarówno w Polsce jak i za granicą. Do najważniejszych wyróżnień zaliczyć tutaj możemy m.in. nagrody podczas: Konkursu Młodych Związku Kompozytorów Polskich (1960), Konkursu im. Grzegorza Fitelberga (1964), Konkursu im. Artura Malawskiego (1976), Konkursu Kompozytorskiego w Gdańsku (1992), Konkursu Polskiego Radia na radiowy utwór muzyczny (1995) oraz otrzymał również Srebrny Krzyż Zasługi (1975) i Nagrodę Premiera za twórczość dla dzieci i młodzieży (1982).
Twórczość
Do najważniejszych kompozycji Zbigniewa Penherskiego zaliczyć należy przede wszystkim utwory takie jak: Dwie kołysanki na mezzosopran i fortepian (1955), Trzy pieśni na sopran i fortepian (1955), Cztery preludia na fortepian (1956), Obrazki chóralne na chór mieszany (1960), Ostinata na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1960), Kolorowe etiudy na fortepian (1961), Trzy pieśni cygańskie na chór żeński (1961), Trzy pieśni do tekstów staropolskich na chór mieszany (1961), Kontrasty na zespół wokalny, wybrane instrumenty i orkiestrę smyczkową (1962), Musica humana na baryton, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1963), Trzy recytatywy na sopran, fortepian i perkusję (1963), Suita na obój i fortepian (1963), Elementarz kamerlany, 6 cyklicznych utworów na różne zespoły kameralne (1964), Missa abstracta na tenor, głos recytujący, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1966), Muzyka uliczna na zespół kameralny (1966), Sąd nad Samsonem, opera radiowa na mezzosopran, baryton, bas, trzech aktorów, chór mieszany i zespół instrumentalny (1967), Trzy recytatywy na sopran, fortepian i perkusję (1968), Improwizacje dziecięce na zespoły instrumentalne (1969), 3M-HI for tape (1969), Hymnus Laudans na chór mieszany i orkiestrę kameralną (1970), Kwartet instrumentalny na fortepian (lub inny instrument klawiszowy) i trzy dowolne instrumenty (1970), Incantationi dla 6 perkusistów (1972), Zmierzch Peryna, opera w 3 aktach (1972), Kroniki mazurskie II na orkiestrę symfoniczną i taśmę (1973), Symfonia radiowa dla dwóch wykonawców (1974), Anamnesis na orkiestrę symfoniczną (1975), String play for strings and three metronomes (1980), Edgar – syn Wałpora, opera w 3 aktach (1982), Jeux Parties na saksofon i perkusję (1984), Scherzino na czworo skrzypiec (1985), Trzy impresje na sopran, fortepian i 4 perkusistów (1985), Kroniki szkockie na orkiestrę symfoniczną (1987), Wyspa róż, opera kameralna (1989), Trzy pieśni dziecięce na 2- lub 3-głosowy chór (1990), Cantus na chór mieszany (1992), Sygnały na orkiestrę symfoniczną (1992), Introdukcja na klarnet, puzon i wiolonczelę (1994), Genesis na bas solo, zespoły wokalne, głosy recytujące, wybrane instrumenty oraz dźwięki konkretne i elektroniczne (1995), Sygnały II na orkiestrę (1995), Intrada na orkiestrę symfoniczną (1995), Trzy łatwe utwory na fortepian (1997), Liryczny walc na dzwonki uliczne, flet, 3 trąbki i 2 perkusje (1998), Scherzino na dzwonki uliczne, flet, klarnet, 3 trąbki i 2 perkusje (1998), Toccata na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (1998), Muzyczka na koniec wieku na flet prosty, organy dwie perkusje i taśmę (1999), X-Play na orkiestrę 30 fletów (1999), Let cellos play na 8 wiolonczel (1999), Mała suita w staromodnym stylu na kameralną orkiestrę smyczkową (1999), Cantus II na chór mieszany a cappella (2000), Mała litania smyczkowa na kameralną orkiestrę smyczkową (2002), Cztery psalmy na chór mieszany a cappella (2005), Małe kroniki smyczkowe na orkiestrę smyczkową (2005) oraz Mała symfonia „Jesienna” (2006).
Marta Kotas 2009-07-01
