Zycie
Włodzimierz Kotoński jest polskim kompozytorem urodzonym 23 sierpnia 1925 roku w Warszawie. Studiował w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, którą skończył w 1951 roku. Następnie kierował Studiem Muzyki Elektronicznej w warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina.
W tamtym okresie przede wszystkim fascynował się muzyką podhalańską.
Od roku 1967 zajmował się również działalnością dydaktyczną, dzięki której zyskał sporą sławę. Prowadził wykłady gościnne z kompozycji i muzyki elektroakustycznej w Europie i w Stanach Zjednoczonych.
Pracował w wielu ośrodkach muzyki elektronicznej w Europie.
W okresie 1974-1976 pełnił funkcję naczelnego redaktora muzycznego Polskiego Radia, a także naczelnego dyrektora muzycznego zarówno w Polskim Radiu jak i w Telewizji Polskiej. Następnie od 1980 pełnił funkcję wiceprezesa polskiej sekcji Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, a od 1983 do 1989 powierzono mu stanowisko prezesa.
Od 2008 roku pełni funkcję przewodniczącego jury Nagrody Mediów Publicznych w kategorii muzyki poważnej OPUS.
Twórczość
Poemat na orkiestrę (1949), Tańce góralskie na orkiestrę (1950), Quartettino na 4 rogi (1950), Preludium i passacaglia na orkiestrę (1953), Sześć miniatur na klarnet i fortepian (1957), Muzyka kameralna na 21 instrumentów i perkusję (1958), Musique en relief, cykl 5 miniatur na 6 grup orkiestrowych (1959), Etiuda na jedno uderzenie w talerz, muzyka konkretna (1959), Trio na flet, gitarę i perkusję (1960), Concerto per quattro (wersja I) na harfę, klawesyn, gitarę, fortepian i orkiestrę kameralną (1960), Canto per complesso da camera (1961), Selection I dla 4 wykonawców jazzowych (1962), Pezzo per flauto e pianoforte (1962), Musica per fiati e timpani (1963), Mikrostruktury na taśmę (1963), Monochromia na obój solo (1964), Kwintet na instrumenty dęte (1964), Concerto per quattro (wersja II) na harfę, klawesyn, gitarę, fortepian i orkiestrę kameralną (1965), A battere na gitarę, altówkę, wiolonczelę, klawesyn i perkusję (1966), Pour quatre na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (1968), Muzyka na 16 talerzy i smyczki (1969), Aela czyli gra struktur aleatorycznych na jednym dźwięku harmonicznym, muzyka elektroniczna (1970), Multiplay, teatr instrumentalny na sześć instrumentów dętych blaszanych (1971), Concerto per oboe na obój (także obój miłosny), 6 instrumentów dętych i orkiestrę (1972), Promenada I, teatr instrumentalny na 4 wykonawców (1973), Promenada II, teatr instrumentalny na 3 syntezatory, klarnet, puzon i wiolonczelę (1973), Harfa Eola na sopran i 4 instrumentalistów (1973), Musical games na kwintet dęty (teatr instrumentalny) (1973), Róża wiatrów na orkiestrę (1976), Muzyka wiosenna na flet, obój, skrzypce i syntezator (ew. taśmę) (1978), Pełnia lata na klarnet, fortepian, wiolonczelę i dźwięki elektroniczne (1979), Bora na orkiestrę (1979), Sirocco na orkiestrę (1980), Pieśń jesienna na klawesyn i taśmę (1981), Terra incognita na orkiestrę (1984), Sceny liryczne na 9 instrumentów (1986), Tlaloc na klawesyn i perkusję (1986), Ptaki, 8 krótkich utworów na klarnet, wiolonczelę i fortepian (1988), Cadenze e arie na gitarę solo (1988), Antiphonae na taśmę (1989), Bucolica (Morton Feldman in memoriam) na flet solo (1989), Trzy etiudy rytmiczne na fortepian (1990), La gioia na orkiestrę smyczkową lub 9 instrumentów smyczkowych (1991), Tierra caliente na taśmę (1992), Motu proprio na fagot i fortepian (1992), Sonant na kwartet puzonowy (1992), 7 haiku na głos żeński i 5 instrumentów (1993), Koncert na gitarę elektryczną i zespół instrumentalny (1993), Podróż zimowa na flet, obój, klarnet, klawesyn, skrzypce, wiolonczelę i taśmę (1995), Symfonia nr 1 (1995), Mijkayo na zespół instrumentów japońskich (1996), Speculum vitae na taśmę i orkiestrę (1996), Koncert na skrzypce i orkiestrę (1996), Trzy pieśni niemieckie do słów Josepha von Eichendorffa i Dursa Grünbeina na baryton i gitarę (1997), Trzy pieśni do słów Dursa Grünbeina na baryton i gitarę (1997), Northern lights (Aurora Borealis) na klawesyn amplifikowany i taśmę (1998), Sekstet na kwintet dęty i fortepian (1998), Zmienne struktury na klarnet, puzon, fortepian i wiolonczelę (2000), Symfonia nr 2 (2001), Kwartet smyczkowy nr 1 (2002), Wilanowskie pejzaże na kwartet smyczkowy i flet (2002), Concerto per clarinetto e orchestra (2002-2003), Madrygały polskie na sopran i zespół instrumentów dawnych do wierszy staropolskich poetów (2004) oraz Symfonia nr 3 „Góry” na chór i orkiestrę (2005-2006).
Marta Kotas 2009.06.20
