Muzyk ludowy urodził się na Wileńszczyźnie w 1917 roku. Tam mieszkał i uczył się gry na cymbałach aż do okupacji. Po zakończeniu II wojny światowej, w wyniku repatriacji przeniósł się do Kętrzyna.
Cymbały na terenach ziemi wileńskiej były niezwykle popularnym instrumentem muzycznym. Józef Krupski lekcje gry na cymbałach pobierał od swojego wuja. Jego ulubionymi melodiami były melodie wileńskie, a także polki, walczyki i walce. Późniejsze wydarzenia: wojna, przesiedlenie spowodowały, że muzyk przez wiele lat nie miał kontaktu z tym instrumentem.
Pomimo to Józef Krupski nie zapomniał o swojej pasji. Postanowił tradycję, którą przeniósł z Wilna, zakorzenić na ziemi kętrzyńskiej, czego dowodem są zbudowane w roku 1983 prze niego cymbały. Na nich uczył gry swojego wnuka Andrzeja Zajko, późniejszego cymbalistę zespołu „Berklejdy”.
Obaj wielokrotnie brali udział w występach na Suwalskim Jarmarku Folkloru w Węgorzewie, Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu nad Wisłą (w Kazimierzu jego wnuk otrzymał pierwszą nagrodę dla najmłodszych muzykantów), Turniejach Instrumentalistów Ludowych w Gryfinie, Turnieju Cymbalistów Polski Północnej i Zachodniej w Gryfinie. Podczas tych koncertów zdobyli wiele nagród i wyróżnień.
Muzyka Józefa Krupskiego spodobała się Polskiemu Radiu w Olsztynie i Białymstoku, które zaprosiło go do nagrań dla rozgłośni.
Józef Krupski zmarł w 1992 roku.
Z dużego dorobku twórcy ważniejszymi utworami, są: „Jest w pałacu dziś bal”, „I ty taki ja taki”, „Krakowiaczek”, „Me fiołki”, „Panna Aniela”, „Pij bracie pij”, „Poleczka na rozgrzewkę”, „Tango milonga”, „Polka” oraz walce.
Nagrania Józefa Krupskiego to wspaniała gra, która pozwala poznać prawdziwe brzmienie cymbał.
Anna Czopor 2009.10.01
