26.3. Kraków (PAP) – Malarskim rozważaniom Jacka Malczewskiego o akcie twórczym, inspiracjach, czy natchnieniu poświęcona jest wystawa „Podszepty sztuki. Jacek Malczewski 1854-1929″, otwarta w czwartek w Arsenale Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie.
Jak poinformowała kurator wystawy Urszula Kozakowska-Zaucha, ograniczona do niespełna 60 obiektów ekspozycja stanowi klarowną i skondensowaną prezentację problemu artysty i towarzyszących mu rozterek, inspiracji, muz – problemu niezwykle ważnego zarówno dla twórczości Jacka Malczewskiego, jak i dla całej epoki Młodej Polski. Został on zilustrowany poprzez zestawienie obrazów najwyższej klasy – największych i najbardziej znanych oraz rozpoznawalnych dzieł Jacka Malczewskiego.
Oś ekspozycji wyznaczają trzy obrazy o charakterze programowym: „Błędne koło”, „Melancholia” i „Podszepty sztuki”, które rozpoczynają wielki dyskurs artysty ze sztuką.
„W kolejnych dziełach Malczewskiego problem aktu twórczego i tytułowych +podszeptów sztuki+ pojawiał się niezwykle często. Były to kompozycje ukazujące zarówno wewnętrzne dylematy i rozterki targanego wątpliwościami artysty, jak ukazujące towarzyszące mu na całej drodze artystycznej Muzy” – wyjaśniła kuratorka wystawy.
Pretekstem do zorganizowania wystawy jest przypadająca w tym roku 155. rocznica urodzin i 80. rocznica śmierci artysty.
Wystawa została oparta w większości na zbiorach Fundacji im. Raczyńskich przy Muzeum Narodowym w Poznaniu oraz Muzeum Narodowego w Krakowie, wzbogaconymi kilkoma obrazami użyczonymi z Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu oraz Muzeum Narodowego w Poznaniu i Warszawie, a także pracami z kolekcji prywatnych.
Jacek Malczewski to jeden z najwybitniejszych polskich symbolistów. Urodził się w 1854 roku w Radomiu, z którym od pokoleń związana była jego rodzina. Jego nauczycielem i wychowawcą był znany przyrodnik i humanista Adolf Dygasiński, który przygotowywał przyszłego malarza do nauki w gimnazjum w Krakowie. Od 1837 roku Malczewski studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (dwa lata pod kierunkiem Jana Matejki). W latach późniejszych wyjeżdżał do Francji, Włoch i Monachium. Całe swoje dorosłe życie związał jednak z Krakowem. Był artystą uznanym już za życia.
Pięćdziesięciolecie jego pracy twórczej w 1925 roku uczczono wystawami w Krakowie, Poznaniu, Warszawie i Lwowie. Zmarł w 1929 roku, na dwa lata przed śmiercią utraciwszy wzrok. Został pochowany na Skałce w Krakowie. (PAP)
