Niezwykłym uczuciem każdego z nas jest szczęście.
Jest ono niezależne od statusu społecznego, od stopnia zamożności, ani nawet od samopoczucia.
Będąc bogatym możemy nigdy go nie spotkać. O wiele łatwiej przychodzi to osobom ubogim. Oni nie łączą radości z rzeczami materialnymi. Niekiedy szczęściem będzie dotyk trawy pod bosymi stopami. Innym razem ciepły pocałunek słońca na policzku. Niekiedy to bliska osoba, czas, jedna chwila.
Często jednak człowiek bywa przygnębiony, choć spędza czas wygodnie i nie ma żadnych obowiązków a zewsząd otaczają go różne dobra.
Łatwiej o szczęście, gdy posiadamy niewiele.
Mamy w swojej naturze wyjątkową zdolność i potrzebę magazynowania. Gromadzimy pieniądze, przedmioty. Najczęściej są to rzeczy zbędne.
Wszystko jednak sprowadza się tylko do jednego – do poszukiwania i pragnienia szczęścia.
Wszystko co piękne
Wszystko, co piękne jest przemija.
Wykwint i zbrodnie danych czasów
skrzętnie zebrane po muzeach,
niedbale śpiące na katedrach.
Gotyk płynący z kolumn lasu,
szlachetne miasta, raz przypływy,
siwe Paryże, czy Marsylie żółtawe
prędko trzeba żegnać.
Wszystko, co piękne i szczęśliwe
wątłą przychylność zyska Nieba
i może trwać tak krótką chwilę.
Trwałość?
Czym jest na świecie trwałość?
Tym, czym brzęczenie kastanietów…
I w wieczne nie oblecze ciało,
nic na tej Ziemi, dłoń niczyja
i dla kilofów i poetów.
Wszystko, co piękne jest przemija.
Wszystko, co piękne jest przemija…
Wszystko, co piękne jest zostaje.
Choć nawet czas i ten przeminie –
ludzie, okrzyki, drzewa, burze.
Śmieszne materie nieulękłe,
zwierzęta, kwiaty na polanie –
wszystko przemija, co jest piękne.
Wszystko, co piękne jest zostaje.
muzyka: Grzegorz Turnau słowa: Jerzy Zagórski płyta: „To tu, to tam”
AB 2009.03.1x
