Marcin Kober był malarzem cechowym urodzonym około roku 1550 we Wrocławiu. Zmarł przed rokiem 1598 (według niektórych źródeł przed 1609). Przez kilka lat odbywał po Niemczech wędrówkę czeladniczą, po czym wrócił do Polski z Magdeburga w 1583 roku. Po powrocie został nadwornym malarzem Stefana Batorego. Po śmierci króla wrócił do Wrocławia, a następnie wyruszył do Pragi, gdzie jego talent został doceniony na dworze Rudolfa II. Dzięki cesarzowi Kober został zwolniony od ustaw cechowych. W roku 1590 powrócił do Polski, by pracować w Krakowie i w Warszawie jako malarz Zygmunta III Wazy. Wyruszał również do Grazu, aby malować portrety na dworze arcyksięcia Ferdynanda.
Przed pojawieniem się Kobera, portret samodzielny miał w Polsce niewielki znaczenie. Traktowany z dystansem, istniał tylko dzięki twórczości lokalnych artystów. Kober, który był pierwszym malarzem działającym na ziemiach Rzeczypospolitej specjalizował się w tzw. portrecie oficjalnym. Dzięki niemu ten kierunek malarstwa uległ rozkwitowi. Sam Kober zaś zasłynął głównie dzięki portretom królewskim, które zyskały wielką popularność i miały wpływ na ukształtowanie się ikonografii monarszych wizerunków, których tradycja przetrwała ponad sto lat.
Źródła:
www.wikipedia.pl
portalwiedzy.onet.pl
Kamil Bochacz 2008.05.25
