Jan Astriab

Jan Astriab

Zycie
Jan Astriab był polskim kompozytorem i pedagogiem, który urodził się 14 września 1937 roku w Smerekowcu niedaleko Gorlic, natomiast zmarł 29 marca 2005 roku w Poznaniu.
Początkowo studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, którą ukończył w 1963 roku. Następnie w okresie od 1973 roku do 1974 roku podjął uzupełniające studia z zakresu kompozycji, muzyki jazzowej i instrumentacji w Eastman School of Music w Rochester (stan Nowy Jork).
Od 1963 roku prowadził zajęcia na Akademii Muzycznej w Poznaniu oraz w jej filii w Szczecinie. Uczył tam kompozycji, kontrapunktu oraz instrumentacji. Dodatkowo w 1987 roku powierzono mu funkcję prorektora do spraw artystyczno – naukowych. Funkcję tę pełnił do 1990 roku. Był również trzy razy dziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki. Ponadto w roku 1989 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a trzy lata później tytuł profesora zwyczajnego. Natomiast od 1993 roku kierował Katedrą Kompozycji i Teorii Muzyki oraz współpracował z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Słupsku.
Poza działalnością dydaktyczną i kompozytorską Jan Astriab był aktywnym członkiem Związku Kompozytorów Polskich, dodatkowo był współorganizatorem festiwali muzycznych: Poznańską Wiosnę Muzyczną i Warszawską Jesień.

Twórczość
Do najważniejszych kompozycji Jana Astriaba zaliczyć należy przede wszystkim utwory, takie jak: Sonata na altówkę i fortepian (1957), Kwartet smyczkowy nr 1 (1957), Rondo na skrzypce i fortepian (1959), Koncert podwójny [wersja I] na flet, klarnet, instrumenty strunowe i perkusję (1961), Tryptyk na orkiestrę (1962), Dwie wokalizy na sopran i 12 instrumentów (1964), Dwa preludia na fortepian (1965), Kwartet smyczkowy nr 2 (1965), Dialogi na orkiestrę (1965), Metamorfozy na orkiestrę symfoniczną (1966), Cztery pieśni na sopran i fortepian do słów Tadeusza Różewicza (1966), Oktet na instrumenty dęte (1971), Dopowiedzenia na sopran i 4 instrumenty (1972-73), Sonores na fortepian (1972), Diphtong I na orkiestrę (1973), Elegia na orkiestrę symfoniczną (1973), Appositions na sopran i zespół instrumentalny (1973), Diphtong II na orkiestrę symfoniczną (1974), Koncert podwójny [wersja II] na flet, klarnet, instrumenty strunowe i perkusję (1974), Dimorphoses na 7 instrumentów (1975), Frazy na fortepian i klawesyn (1975), Koncert na skrzypce i wielką orkiestrę symfoniczną (1979-80), Cztery pieśni na sopran i fortepian do tekstów Tadeusza Różewicza i Tadeusza Mieszkowskiego (1980), Ślepcy, opera kameralna (1980-81), Trzy polskie liryki na bas, recytację, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1982), Uwertura na orkiestrę symfoniczną (1984), Cztery utwory charakterystyczne na kameralną orkiestrę smyczkową (1985), Ikar na orkiestrę (1986), Sonata trzech planet na fortepian (1992), Elegia na flet, wiolonczelę i fortepian (1993), Muzyka na letni wieczór na orkiestrę symfoniczną (1996), Koncert kameralny na orkiestrę smyczkową (1998), Symfonia kameralna na orkiestrę (1998).

Marta Kotas 2009-07-07

Share

Written by:

3 883 Posts

View All Posts
Follow Me :