Kwiatkowska była warszawianką. Urodziła się 17 września 1912 r. Studiowała na Wydziale Aktorskim Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie. W szkole zawodu aktorskiego uczyli ją m.in. Aleksander Zelwerowicz i Stefan Jaracz.
W 1935 roku, od razu po ukończeniu studiów trafiła do słynnego już w stolicy kabaretu – Cyrulika Warszawskiego i występowała w rewii „Pod włos”. Jeszcze przed wojną miała angaże w teatrach w Warszawie, Poznaniu i Katowicach. Podczas okupacji niemieckiej brała udział w tajnych przedstawieniach, współpracując z reżyserami Tadeuszem Byrskim i Leonem Schillerem.
Od roku 1948 była związana z teatrami stolicy: Klasycznym (1948-1949), Współczesnym (1949-1951), Teatrem Satyryków (1952-1958), Komedią (1958-1960), Syreną (1960-1972), Ludowym (1972-1974), Nowym (1974-1994). Stworzyła ponad sto ról teatralnych. Do najciekawszych kreacji należą: Dulska w „Jeszcze Dulska” w reż. Aleksandra Bardiniego, (1972); Aurelia w „Wariatce z Chaillot” w reż. Lecha Wojciechowskiego (1974); Chudogęba w „Wieczorze Trzech Króli” w reż. Jan Kulczyńskiego (1976); Dorota w „Grubych rybach” w reż. Wojciechowskiego, 1977); Julia Czerwińska w „Domu kobiet” w reż. Mariusza Dmochowskiego (1978); Eugenia w „Tangu” w reż. Bohdana Cybulskiego (1982). Kwiatkowska była gwiazdą kabaretów: Szpak (1954-1961), Dudek (1964-1974) i telewizyjnego Kabaretu Starszych Panów stworzonego przez Jeremiego Przyborę i Jerzego Wasowskiego.
W filmie debiutowała w 1945 r. rolą w „2×2=4” Antoniego Bohdziewicza. Wcieliła się też w matkę nieszczęśliwie zakochanej Sabiny w wodewilowym „Żołnierzu królowej Madagaskaru” (1958) w reż. Jerzego Zarzyckiego oraz ciotkę głównej bohaterki komedii „Tysiąc talarów” (1959) w reż. Stanisława Wohla. W 1961 r. wystąpiła w roli sąsiadki konserwatorki starych dzieł sztuki w filmie opartym na fragmentach programu „Piwnicy pod Baranami” pt. „Drugi człowiek” w reż. Konrada Nałęckiego. Była redaktorką pisma „Kobieta Anioł” w komedii dla młodzieży „I ty zostaniesz Indianinem” (1962) Nałęckiego. Dzięki jej energii i pomysłowości aż sześć par stanęło na ślubnym kobiercu w filmie „Klub Kawalerów” (1962) Zarzyckiego. Była też Firlejową, bogatą chlebodawczynią XVII-wiecznych zakonów w komedii „Zacne grzechy” (1963) w reż. Mieczysława Waśkowskiego.
Widzowie zapamiętali ją m.in. jako Kobietę Pracującą w „Czterdziestolatku” oraz matkę Pawła w serialu telewizyjnym „Wojna domowa”(1965) w reż. Jerzego Gruzy. Pojawiła się w kolejnych filmach i serialach tego reżysera, „Dzięcioł” (1970), „Czterdziestolatek” (1974), „Motylem jestem, czyli romans czterdziestolatka” (1976), „40-latek, 20 lat później” (1993). Miłośnicy seriali mogli ją oglądać także w „Zmiennikach” (1986) w reż. Stanisława Barei. Wystąpiła w komediach muzycznych w reż. Janusza Rzeszewskiego „Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy” (1978) i „Lata dwudzieste… lata trzydzieste…” (1983).(PAP)
agz/ ls/
