Kościół św. Marcina, choć z zewnątrz dość niepozorny, kryje w swoich murach kilka cennych zabytków. Jednym z nich jest pochodzący z XV wieku, bogato zdobiony tryptyk, przedstawiający figury świętych oraz sceny męczeństwa Jana Chrzciciela i św. Katarzyny. Wykonana przez nieznanego artystę nastawa ołtarzowa w całości okraszona jest złotem, które doskonale koresponduje z trzema witrażami z prezbiterium, rozświetlając cały kościół swoim blaskiem.
Położona przy skrzyżowaniu ulicy Św. Marcin i Alejach Marcinkowskiego świątynia została zbudowana w 1516 roku. W miejscu jej powstania już kilka wieków wcześniej istniał kościół, o którym brakuje jednak bliższych informacji. Obecna świątynia była wielokrotnie niszczona i odbudowywana. W 1657 roku budynek został podpalony przez wojska brandenburskie. Po naprawieniu wyrządzonych przez ogień szkód wystrój kościoła zyskał nowe, barokowe oblicze. Do świątyni dobudowano też wieżę, która jednak kilkadziesiąt lat później zaczęła grozić zawaleniem i musiała zostać rozebrana. W latach 1925-1929 kościół zyskał nową wieżę oraz czwartą nawę, która pojawiła się po stronie południowej. Poznaniacy nie cieszyli się jednak długo odremontowanym zabytkiem, gdyż niebawem rozpoczęła się II wojna światowa, w wyniku której budynek został ponownie uszkodzony. Dopiero w latach pięćdziesiątych XX wieku, dzięki staraniom budowniczych kościół odbudowano, przywracając mu przy tym pierwotne elementy, charakterystyczne dla późnego gotyku. Niedługo po tym powstały witraże w prezbiterium, zaprojektowane przez Jana Piaseckiego oraz polichromie malowane bezpośrednio na cegłach, które wykonano zgodnie z koncepcją Wacława Taranczewskiego.
Jednym z najcenniejszych zabytków kościoła św. Marcina jest gotycki tryptyk, godzien uwagi jest jednak także obraz umieszczony w bocznym ołtarzu św. Antoniego Padewskiego, którego powstanie datuje się na XVII wiek. Z tego samego okresu pochodzi też niewielka Rzeźba Opatrzności Bożej. Warto odwiedzić również znajdującą się nieopodal kościoła dzwonnicę, która kryje w sobie trzy zabytkowe dzwony wykonane w latach: 1563, 1718 i 1747.
Bryła kościoła nie wyróżnia się znacząco na tle innych poznańskich świątyń. Urozmaicają ją jedynie ostrołukowe okna, fryzy arkadowe oraz portale. Interesującymi elementami wnętrza są niewątpliwie witraże, polichromie oraz zrekonstruowane sklepienie gwiaździste.
Poznaniakom kościół ten kojarzy się przede wszystkim z 11 listopada – Dniem Świętego Marcina. Wtedy to właśnie spod położonej w centrum miasta świątyni rusza uroczysty pochód i podąża pod mury Zamku Cesarskiego. Prezydent Poznania przekazuje św. Marcinowi klucze i od tego momentu święty przejmuje symboliczną władzę nad miastem. W tym dniu odbywają się też liczne imprezy kulturalne oraz akcje charytatywne, a wszyscy poznaniacy korzystają z okazji by objadać się rogalami świętomarcińskimi.
Bibliografia:
http://www.poznan.pl/mim/public/turystyka/pages.html?id=37&ch=50&p=87&instance=1017&lang=pl&lhs=publications&rhs=publications
Nina Kinitz 15 grudnia 2009
