Zycie
Bolesław Szabelski był polskim kompozytorem i organistą urodzonym 3 grudnia 1896 roku w Radoryżu, natomiast zmarł 27 sierpnia 1979 roku w Katowicach.
Już w wieku 12 lat Szabelski uczył się w szkole organistów działającej przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym, którą ukończył w 1913 roku. Następnie uczył się również u Mieczysława Strużyńskiego.
Kiedy wybuchła pierwsza wojna światowa przeniósł się do Kijowa, gdzie ukończył kurs nauczycielski Macierzy Polskiej. W tym czasie został również członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej.
W 1918 roku wrócił do Polski, początkowo osiedlając się w Płocku, gdzie prowadził zajęcia w szkole organistowskiej, a także był organistą w tamtejszej katedrze. Jednak jeszcze pod koniec tego samego roku poszedł do armii, gdzie służył w 3. pułku artylerii oraz brał udział w wojnie polsko – bolszewickiej. W 1920 roku, po demobilizacji przeniósł się na Górny Śląsk.
Natomiast w 1921 roku zamieszkał w Warszawie, gdzie był organistą oraz uczył się gry na organach oraz kompozycji.
Po zakończeniu nauki zaczął prowadzić zajęcia na Katowickim konserwatorium Muzycznym.
Kiedy wybuchła II wojna światowa wyjechał z Katowic, z racji tego, że Gestapo umieścił go na liście polskich intelektualistów, których planowano zgładzić.
Prowadził intensywną działalność podziemną. Mimo to w dalszym ciągu komponował.
Do Katowic wrócił dopiero po wyzwoleniu miasta. Powrócił wówczas do Konserwatorium Muzycznego, które przeżyło swoistą rewolucję i zmienił się w Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną. Szabelski został tam dziekanem wydziału pedagogicznego, a także wykładał kompozycję i grę na organach (do 1955).
Również w 1945 roku założył z bratem Józefem szkołę umuzykalniającą w Ligocie. Szkoła przetrwała do 1950 roku.
W 1959 roku został profesorem zwyczajnym.
Nagrody
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1959), Nagroda Związku Kompozytorów Polskich (1961, 1967), Medal 1000-lecia Państwa Polskiego (1972), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą (1976), a także kilkakrotnie otrzymał nagrody państwowe i nagrody ministra kultury i sztuki.
Twórczość
Do ważniejszych kompozycji Bolesława Szabelskiego zaliczyć należy przede wszystkim utwory takie jak: Wariacje Fortepianowe (1922), Preludia na organy (1922), I Kwartet Smyczkowy (1923), I Symfonia (1925–26), Kantata na chór i orkiestrę (1927–28), Passacaglia e-moll na organy (1930), II Symfonia (1929–32), Muzyka do sztuki Emila Zegadłowicza Lampka Oliwna (1933–34), Suita na orkiestrę (1936), jedną z jej części jest Toccata, potem wykonywana osobno, Etiuda na orkiestrę (1938), Magnificat na sopran solo, chór i orkiestrę (1938–42), Sonata na organy (1943), Marsz Żołnierski (1946), Sinfonietta na orkiestrę smyczkową i perkusję (1946), III symfonia (1951), Poemat Bohaterski na chór mieszany i orkiestrę (1952), Uwertura uroczysta na orkiestrę (1953), Concerto grosso (1954), Concertino na fortepian i orkiestrę (1955), II Kwartet smyczkowy (1956), IV symfonia (1957), Sonety na orkiestrę (1958), Improwizacje na chór i zespół kameralny (1959), Wiersze na fortepian i orkiestrę (1961), Aforyzmy 9 (1962), Preludia na orkiestrę kameralną (1963), Koncert na flet i orkiestrę (1964), V symfonia (1968), Sygnał pozdrowienie (1968), Poemat symfoniczny „Mikołaj Kopernik” na sopran solo, 2 chóry mieszane i orkiestrę (1976), Kantata Reduta 56 (1976) oraz Koncert fortepianowy (1979).
Marta Kotas 2009-07-06
