Zycie
Aleksandra Garbal jest polską kompozytorką urodzoną 3 kwietnia 1970 roku niedaleko Gliwic (Wielowieś).
Wykształcenie muzyczne zdobywała na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki w Akademii Muzycznej w Katowicach, który ukończyła w 1996 roku. Dodatkowo od 1993 roku podyplomowo studiowała kompozycję i klawesyn, które ukończyła w 1998 roku. Natomiast w 2000 roku skończyła trwające dwa lata Podyplomowe Studia Teorii Muzyki w Akademii Muzycznej w Warszawie. Co więcej po ukończeniu studium kontynuowała naukę
w Akademii Muzycznej w Katowicach na Wydziale Wokalno-Instrumentalnym, gdzie w latach 2002 – 2005 uczyła się w klasie fortepianu.
w 1996 roku wyjechała na letnie stypendium kompozytorskie Akademii Muzycznej w Rheinsbergu w Niemczech, a także otrzymała stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki.
Brała również udział w licznych szkoleniach i warsztatach kompozytorskich (i klawesynowych) organizowanych zarówno w kraju jak i za granicą.
Aleksandra Garbal jest członkiem Związku Kompozytorów Polskich oraz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.
Nagrody
Aleksandra Garbal za swoją twórczość kompozytorską i pianistyczną dostała wiele nagród. I tak wyróżnienia w konkursach pianistycznych otrzymała w latach: 1983, 1984, 1987, 1988 oraz w 1989 roku. Natomiast za twórczośc kompozytorską otrzymała m.in.: II nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Tadeusza Bairda (1993) oraz I nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu (1997).
Twórczość
Do najważniejszych utworów Aleksandry Garbal zaliczyć należy: Podróże Krasnoludków na fortepian (1980-2005), Adagio con espressione na sopran i orkiestrę (1993), Incantation na klarnet solo (1993), Muzyka na dwa fortepiany (1994), Mały koncert dla czterech perkusistów (1994), Trzy utwory na chór mieszany „Modlitwy zwierząt” (1994), Koncert na perkusję i recytatora (1994-96), Aria na obój solo (1995), Pieśń na sopran i wibrafon (1995), Thoughts I na flet solo (1996), Uwertura koncertowa na orkiestrę symfoniczną (1996), Chanson na kwintet smyczkowy (1996), Zornig und Verzogen na zespół instrumentalny (1996), Chanson na 4 viole da gamba (1996), Uwertura „Ażdacha” na orkiestrę symfoniczną (1996), Chorał na marimbafon solo (1996), String Quartet „Chanson” (1996-2004), Kantata na baryton solo, recytatora i orkiestrę symfoniczną (1996-97), Koncert na gitarę i orkiestrę (1996-98), Dwanaście kolęd na trio klarnetowe (1997), Thoughts II na fortepian solo (1997), Nocturne for bassoon, percussion and harpsichord (1997), Presto na 2 congi (1997), Koncert na klawesyn i fortepian (1997-98), Adagio na sopran, 2 flety, obój, fagot, trio akordeonowe, kotły i kontrabas, pamięci Andrzeja Krzanowskiego (1997-99), Etiudy na fortepian (1998-2005), Stała Matka Boleściwa na sopran i chór mieszany (2000), Air for vice and delay, for Christine Ascher (2000), Jam jest dudka, pastorałka na chór mieszany (2000-2001), Czarna rola na chór mieszany (2001), Etiuda na fortepian solo (2002), Trzy impresje na fortepian solo (2002-2005), Aria na sopran, skrzypce (lub obój) i fortepian (2003), Old Castle na recytatora i orkiestrę symfoniczną (2003-2004), Dreams na bas i 11 wykonawców (2003-2004), Kogutek [wersja I] na chór dziecięcy i fortepian (2004), Kogutek [wersja II] na chór dziecięcy, fagot i fortepian (2004), Kogutek [wersja III] na fagot i fortepian (2004), Dwa wiatry na dwa flety (2004), Wietrzyk na flet solo (2004), Missa Paschalis na chór mieszany (2004-2005), Etiuda na lewą rękę (2004-2005), W ZOO na fortepian (2004-2005), Kolorowe miniaturki na fortepian (2004-2005), Sześć ludowych melodii na dwa klarnety i fagot (2005) oraz Gdzie te owiecki moje, pieśń na sopran i fortepian (2005).
Marta Kotas 2009-07-11