Wroku 2009 miał premierę album „Spis rzeczy ulubionych” AndrzejaPiasecznego , z kompozycjami Seweryna Krajewskiego. Płyta cieszyłasię olbrzymią popularnością i uzyskała status multiplatyny.
SewerynKrajewski po ponad dziesięciu latach przerwy wrócił na estradę.Sukces zagranej wspólnie z Piaskiem trasy koncertowej zaowocowałwydaniem płyty pod tytułem „Na przekór nowym czasom”.
Itu niespodzianka – współpraca obu artystów nie zakończyła sięna tym krążku. W lutym 2011 roku ukazał się album „Jak tamjest”. To pierwsza autorskie wydawnictwo Seweryna Krajewskiego ,właściwie chyba od dekady. To właśnie Andrzej Piaseczny odpowiadaza wszystkie teksty piosenek na tej płycie. Zaśpiewał równieżgościnne na jednej z nich. Album nawiązuje do piosenek CzerwonychGitar, ukazuje także zmiany jakie zaszły z wiekiem w artyście.
Krajewskito niewątpliwie bardzo zdolny artysta. Urodził się w 1947 roku, wNowej Soli, jest gitarzystą , kompozytorem, , a także aranżerem.Ukończył Liceum Muzyczne w Gdańsku w klasie skrzypiec. W czasienauki grał na gitarze i śpiewał w zespołach „Błękitni” i„Złote struny”. Przez kilka miesięcy grał na gitarze basowej w„Czerwono czarnych”. Z tym właśnie zespołem dokonałpierwszych nagrań płytowych i radiowych. Od stycznia 1965 roku,kiedy to do formacji dołączył Jurek Kossela i Krzysztof Klenczonformacja przekształciła się w „Czerwone Gitary”. Przezkolejne pięć lat zespół był najpopularniejszy na polskiej sceniemłodzieżowej, używając jako swej wizytówki hasła: „Gramy iśpiewamy najgłośniej w Polsce”. W niecały rok po założeniuzespołu grupa zdobyła pierwsze miejsce w kategorii zespołu wokalno– instrumentalnego.
Zespółzdobywał liczne nagrody na kolejnych festiwalach , między innymiopolskich. Od amerykańskiej Polonii dostali „Złoty Mikrofon”dla najpopularniejszego polskiego wykonawcy.
Kolejnealbumy Czerwonych Gitar zdobywały status „złotej płyty” i biłyrekordy sprzedaży. Wówczas repertuar grupy tworzyli równorzędniedwaj liderzy – Seweryn Krajewski i Krzysztof Klenczon. Krajewskiutożsamiany był z „romantycznym „obliczem zespołu, choć wrzeczywistości był autorem takich przebojów jak : „Nie zadzierajnosa”, czy „Takie ładne oczy”.
Wroku 1970 doszło w zespole do kryzysu. W głosowaniu zdecydowano ,który z liderów ma odejść.
ZostałSeweryn, który zaczął niepodzielnie rządzić w grupie. Klenczonwyjechał z rodziną do Stanów. W ciągu kolejnych lat działalnościzespołu powstają takie hity:” Ciągle pada”, „Płoną góry,płoną lasy”, „Niebo z moich stron”, „Port piratów”. Byłtakże autorem prawdziwych megachitów: „Nie spoczniemy” i„Remedium”. Ta ostatnia bardziej znana pod tytułem „Wsiąśćdo pociągu” i wykonana przez Marylę Rodowicz. Piosenka ta zostałauznana w plebiscycie Polskiego Radia za przebój 40 – lecia.
Wpołowie lat siedemdziesiątych Krajewski komponuje dla filmu iteatru. Jest autorem takich przebojów: „Uciekaj moje serce” (serial „Jan Serce”), „Baw mnie” (film fabularny „OchKarol”), „Czekasz na tę jedną chwilę” (film fabularny„Uprowadzenie Agaty”). Jest także kompozytorem musicalu „Gwałtu,co się dzieje” wegług Aleksandra Fredry. Napisał takżeballadę do filmu „Halo Szpicbródka, czyli ostatni występ królakasiarzy”. Pisał piosenki dla : Haliny Frąckowiak, Edyty Geppert,Ireny Jarockie, Jerzego Połomskiego, Maryli Rodowicz, UrszuliSipińskej, Mieczysława Szcześniaka, Magdy Umer. Seweryn Krajewskipisał również dla wykonawców zagranicznych z ZSRR, NRD, Grecji,Finlandii, Portugalii, Anglii.
Zdobyłmnóstwo nagród i wyróżnień, między innymi nagrodęPrzewodniczącego Komitetu ds. RiTV za „Takie ładne oczy”, atakże nagrodę za wybitną twórczość kompozytorską i jejprezentację na festiwalach opolskich. W roku 1997 Seweryn Krajewskirozstał się z zespołem i zaczął prowadzić indywidualnądziałalność artystyczną. Napisał prawie cały repertuar na nowąpłytę Maryli Rodowicz z roku 2002. Niewątpliwie komponował dotekstów najlepszych autorów, między innymi Jacka Cygana, AgnieszkiOsieckiej, Krzysztofa Dzikowskiego. Był ulubionym kompozytoremAgnieszki Osieckiej. Ich wspólny projekt „Strofki na gitarę”zaowocował ponadczasowymi nagraniami, zaliczanymi do pereł polskiemuzyki popularnej. Agnieszka nie zrażała się specyficznymusposobieniem Krajewskiego, lubiła jego dom, ogród i żonęElżbietę. W atmosferze spotkań ogrodowych powstały takie przebojejak „Gadu, Gadu” i „Niech żyje bal”.
Sewerynpo tragicznej śmierci młodszego syna stał się jeszcze bardziejzamknięty w sobie. Maksymilian zginął w 1990 roku. Wracał z matkąze szkoły samochodem. Mieli wypadek. Przeżyła tylko ona.Maksymilian miał sześć lat. Zostali wtedy sami, we trójkę zestarszym synem Sebastianem, również muzykiem.
Napewno ugiął się pod smutnym ciosem losu, ale ocaliła go muzyka imiłość do żony. Miejmy nadzieję, że jeszcze nie raz usłyszymyjego piosenki.
A.K. 2011-08-02
