Felicjan Medard Faleński urodził się 5 czerwca 1825 roku w Warszawie. Był polskim pisarzem i poetą, krytykiem literackim, członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Prywatnie – przyjaciel Cypriana Kamila Norwida. Używał pseudonimów: Felicyan, Jaś Medard F., Etcetera Bomba, Falco.
Pochodził ze zubożałej rodziny, jego ojciec, Józef, był sędzią Sądu Najwyższego, historykiem, bliskim współpracownikiem Nikołaja Nowosilcowa. Po śmierci matki, Apolonii z domu Jeszko, dziecięce lata spędził w ówczesnym województwie poznańskim. Następnie wrócił do Warszawy, gdzie kształcił się w gimnazjum gubernialnym pod kierunkiem Karola Balińskiego. Na początku lat czterdziestych uczęszczał na tajne spotkania uczniowskie. Dzięki nieobecności w Warszawie uniknął aresztowania. Następnym etapem jego edukacji były studia na Kursach Prawnych w Warszawie (lata 1843-1844). Po wykryciu tajnego kółka prawników, do którego należał, uciekł do Prus. Szybko jednak powrócił do Warszawy, gdzie zaczął pracę w Bibliotece Zamoyskich.
Wiele podróżował, często zmieniał miejsce zamieszkania. Przez dwa lata (do roku 1855) był nauczycielem w województwie sandomierskim. Po powrocie do Warszawy (pomimo wielu przeprowadzek zawsze wracał do stolicy) zajął się działalnością literacką.
W 1869 roku odbył jedną w swoim życiu podróż za granicę. Zobaczył m.in. Wiedeń i Pragę.
W roku 1908 został członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.
W swojej twórczości literackiej pozostawał niezależny. Jego utwory cechuje przede wszystkim duża doza wysublimowanej ironii, wiele metafor, bogactwo języka i środków stylistycznych. Szczególne ważne w jego literackim dorobku są „Meandry”. W swoich utworach poruszał tematy zmienności natury ludzkiej, szerzącego się kłamstwa, śmierci, szczęścia i przemijania. Był bardzo osamotniony, ze względu na horrendalne różnice pomiędzy nim, a innymi pisarzami pozytywistycznymi.
Dzięki Faleńskiemu polska publiczność poznała twórczość Edgara Allana Poe. Zajmował się również analizą powieści Viktora Hugo, fraszek i trenów Kochanowskiego, utworów Mikołaja Sępa Szarzyńskiego.
Zbiory powieści:
-„Postacie z latarni czarnoksięskiej” (1865-1875)
-„Utwory powieściowe” (1884)
-„Utwory dramatyczne” (1896-1899, 3 tomy)
-„Tańce śmierci” (fragmenty w 1899 – całość w 1964)
Zmarł 11 października 1910 roku w Warszawie. Istnieje wiele nieścisłości w datach poszczególnych zdarzeń w życiu Felicjana Faleńskiego.
Źródła: Wirtualna Biblioteka Literatury Polskiej, www.wikipedia.pl
Hanna Szczesiak 2009.04.07
