Romantyczny wiolonczelista  – Józef Brzowski

Romantyczny wiolonczelista – Józef Brzowski

Kilka słów
Józef Brzowski urodził się w Warszawie, najprawdopodobniej 22 listopada 1805 roku. Niektóre źródła podają, że mogło nastąpić to 2 lata wcześniej. Zmarł 3 grudnia 1888 roku również w Warszawie.
Brzowski był uczniem w Liceum Warszawskim. Muzyki uczył się największych mistrzów: u Karola Kurpińskiego, Würfla oraz J. Wagnera. Od dziewiętnastego roku życia Brzowski grał na wiolonczeli w operze, w której w trzy lata później został asystentem dyrygenta. Szybko awansował i w latach 1830 – 33 sam pełnił funkcję dyrygenta zarówno opery jak i baletu warszawskiego.
Jednak nie zajmował się on wyłącznie grą. Od roku 1833 zajął się kompozycją, a w latach 1836 – 37 odbywał szereg artystycznych podróży, podczas których występował ze swoimi kompozycjami. Grał przede wszystkim we Francji i Niemczech.
Od roku 1861 był nauczycielem w warszawskim Instytucie Muzycznym.

Twórczość Brzowskiego
Mimo, że kompozycje Brzowskiego wywoływały liczne spory w świecie krytyków i innych muzyków cieszył się on sporą popularnością. Jedni go uwielbiali drudzy wprost nienawidzili. Jednak w dalszym ciągu odbierał liczne nagrody i wyróżnienia, nie tylko w kraju, ale także za granicą, np. w Hiszpanii czy w Belgii.
Do jego największych i najbardziej znanych dzieł można zaliczyć: operę komiczną Hrabia Weseliński oraz operę Rejent z Flandrii, czyli Piwowar z Gandawy , Requiem , Messe Solennelle , La Foi Messe , Te Deum , Symfonia dramatyczna a także Elegię d – moll na skrzypce oraz fortepian.
Mimo kilku dobrych utworów obecnie twórczość Józefa Brzowskiego odeszła w zapomnienie.

Marta Kotas 2008.09.03

Share

Written by:

3 883 Posts

View All Posts
Follow Me :