Mierzejewska Anna urodziła się w 1970 roku. W 1996 r. otrzymała dyplom Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu z malarstwa sztalugowego. Od dwutysięcznego roku wzięła już udział w ponad pięćdziesięciu wystawach, wśród których znalazły się wystawy indywidualne oraz zbiorowe. Można tutaj wymienić między innymi Bielską Jesień, Malarstwo Polskie XXI wieku.
Niektóre z jej projektów zostały w 2007 roku zrealizowane przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Trudno jest jasno określić tematykę jej prac, gdyż jest tak bardzo złożoną i wszechstronną malarką. Przede wszystkim w swojej sztuce Anna Mierzejewska uwielbia stosować duże formaty. Jednocześnie wielokrotnie powstają opinie, że mimo ogromnych rozmiarów samych dzieł poruszana tematyka nadal ma tego miejsca za mało.
Najbardziej znane cykle tej malarki: seria o samolotach, portrety kobiet, krzesła, życie nocne, sport. Jej twórczość charakteryzuje przede wszystkim zdecydowana linia, samotność, odwaga kolorów. Bardzo charakterystyczne jest tutaj to, że portretowane postacie czy sprzęty wyglądają jak wyobcowane, a jednocześnie niezwykle żywe, przepełnione pozytywną energią, co przede wszystkim oddaje ich otoczenie, a więc najczęściej kształt, barwa czy samo istnienie.
Wśród jej ostatnich dzieł znaleźć można cykl Maszyny oraz Kwiaty. Zwłaszcza ten ostatni, malowany akrylem na płótnie, aksamicie czy materiale zadrukowanym w panterkę czy na sztruksie, charakteryzuje się energią, dynamizmem i soczystością. Praktycznie wyczuwa się, że obrazy te wnoszą niesamowitą wprost ilość ciepła.
Artystka przede wszystkim wyszukuje tematów do nowych obrazów wokół siebie. Owszem wyczuwa się tutaj pewną abstrakcję, swobodę myśli i odczuć. Jednocześnie należy przyznać, że nie tworzy ona czegoś zupełnie nieznanego, wymyślonego. Jej twórczość oparta jest na otaczającym świecie, z czego przede wszystkim stara się czerpać z natury, jako jedynego faktycznego, rzeczywistego, wiarygodnego źródła inspiracji.
Anna Mierzejewska lubi się bawić z odbiorcami jej prac, z obserwatorami. Stara się badać ich spostrzegawczość. Wielokrotnie w jej pracach spotkać można na pozór jednakowe, przynajmniej wyglądające tak samo, obiekty, które równocześnie są od siebie diametralnie różne. Różnią się one przede wszystkim ceną i znaczeniem, wartością względem pozostałych obiektów.
Często styl malarstwa Anny Mierzejewskiej określa się jako bliski niemieckiemu ekspresjonizmowi. Daje ona upust swoim emocjom, przenosi wszystko praktycznie od razu na płótno i to bez szkiców wstępnych, bez teoretycznych naddatków. Oprócz tego, że artystka korzysta z tak dobrze znanych wszystkim doświadczeń i obiektów, wszystko przepuszcza jeszcze przez tak zwany filtr intensywnych przeżyć, dzięki czemu powstają obrazy nierzeczywiste, dziwne, czasami zabawne, a czasami wręcz przerażające.
Anna Mierzejewska mimo zamiłowania do swojego miasta, do Wrocławia, rzadko kiedy tak naprawdę daje w swoich dziełach rozpoznać, że najczęściej właśnie o tym miejscu tworzy swoje obrazy. Najczęściej dzieła jej można interpretować dowolnie. Każdy znajdzie w nich coś dla siebie, odnoszącego się do indywidualnego świata. Obiekty podobne, problemy również, tylko trochę inne ich przedstawienie.
Często Anna Mierzejewska odnosi się w swoich dziełach do nawet prymitywnych skojarzeń odbiorców, do ich podświadomości, do zwierzęcej natury, do marzeń i snów, dawnych i obecnych lęków. Bardzo często stykając się z codziennością łączy ją z tradycjami i kulturą regionalną. Właśnie to stara się wydobyć z umysłów odbiorców, obserwatorów.
Jej obrazy przepełnione są ekspresją, emocjonalnością, ale nie tylko w kwestiach wyższych, ale jednocześnie typowo pierwotnych, które stara się zakamuflować we współczesnej wizji świata. Anna Mierzejewska jest typową artystką współczesną, która jednocześnie stara się wybiegać poza swoich kolegów artystów, odwołując się właśnie nie tylko do faktycznego świata rzeczywistego, ale jednocześnie do głębi każdego człowieka. Najczęściej sama ona nie stara się tak malować, aby każdy wiedział, co chciała zawrzeć. Stara się ona tworzyć takie dzieła, które przez każdego będą rozumiane odmiennie, według jego potrzeb, natury i charakteru. Jednocześnie przyjmuje ona, że praktycznie każda interpretacja jej dzieła jest interpretacją słuszną, gdyż indywidualną, jedyną w swoim rodzaju i osobistą dla każdego z nas.
Obrazy Anny Mierzejewskiej oprócz typowego charakteru współczesnego, z jego wszystkimi obiektami, stara się nawiązywać do ludowości, dawnych tradycji z tamtejszego otoczenia, regionu. Bardzo często nie jest to jednakże odbierane przez obserwatorów, być może ze względu na zbytnie ich zakorzenienie we współczesności, zaskoczenie taką tematyką, a być może brakiem dobitnych do tego celu aspektów, elementów w samych obrazach artystki.
Jej życie jak na razie opiera się przede wszystkim na zamiłowaniu do malowania, zdecydowanych ruchów pędzlem na płótnie, jak i w życiu. Stara się brać udział w wielu wystawach w samym Wrocławiu, jak i na terenie całego kraju.
Agnes 2008.11.15
