25.11. Kalwaria Zebrzydowska (PAP) – Zakończyły się prace renowacyjne zabytkowych kościołów i kaplic na terenie sanktuarium pasyjno-maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej – poinformował kustosz sanktuarium ojciec Damian Muskus.
Odrestaurowane zostały drewniane stalle, tak zwanego chóru zakonnego, który mieści się za ołtarzem głównym XVII-wiecznej bazyliki. W budynku klasztoru wymieniona została stolarka okienna, wyremontowany dach i elewacja. Sanktuarium otrzymało nową instalacji przeciwpożarowej, a bazylika i klasztor dodatkowo objęte zostały monitoringiem. Zainstalowana została sygnalizacja antywłamaniowa.
Renowacja objęła między innymi Pałac Piłata. To jeden z najstarszych, największych i najpiękniejszych obiektów kalwaryjskiego sanktuarium. Wybudował go w 1605 roku Paweł Baudarth na rzucie krzyża greckiego. Odrestaurowane zostały także pochodzące z 1630 roku Gradusy, liczące 28 stopni schody, po których pielgrzymi idą na klęczkach. W stopniach umieszczone są relikwie i ziemia z pamiątkowych miejsc Palestyny.
Swój dawny blask odzyskała między innymi także najbardziej zniszczona kalwaryjska kaplica, św. Marii Magdaleny na szczycie Żarku, i stojąca obok niej Pustelnia Pięciu Braci Polaków. W pustelni tej w latach 1616-1617 fundator sanktuarium, Mikołaj Zebrzydowski modlił się i rozmyślał. Niebawem ma tu zamieszkać pustelnik zakonny, który będzie się także opiekował obiektem. Projekt renowacji objął także remont kaplic: Matki Bożej, św. Antoniego i Niepokalanego Poczęcia.
Prace kosztowały ponad 10 milionów złotych. Bernardyni, którzy opiekują się sanktuarium, pozyskali na ten cel z funduszy UE około 7,7 miliona złotych.
„Mimo najszczerszych chęci i wielkiej ofiarności pielgrzymów nie byliśmy w stanie przez ostatnie stulecia doprowadzić całej Kalwarii, a więc bazyliki, klasztoru i zespołu ponad 40 kaplic, do ich pierwotnej świetności. Często było tak, że po zakończeniu remontu ostatniej kaplicy, trzeba było wracać do pierwszej, która wskutek upływu lat ponownie ulegała zniszczeniu” – powiedział kustosz.
Zdaniem ojca Damiana „przełom drugiego i trzeciego tysiąclecia był szczególnym czasem dla całej naszej Ojczyzny. Odzyskana wolność, wejście Polski do struktur wolnych państw europejskich, postawiły również przed Kościołem nowe, odpowiedzialne wyzwania, ale przyniosły też nowe możliwości”. „Postanowiliśmy z nich skorzystać, wchodząc na żmudną drogę przygotowania dobrego wniosku i pełnej dokumentacji w celu pozyskania funduszy, które pozwoliłyby nam przeprowadzić prace renowacyjne na szerszą skalę” – powiedział.
Sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej jest jednym z głównych ośrodków kultu maryjnego w Polsce. Jego fundatorami była w XVII wieku rodzina Zebrzydowskich. Równolegle z klasztorem wybudowano Dróżki Męki Pańskiej, przypominające kompozycją topograficzną i architektoniczną miejsca święte w Jerozolimie.
Kalwaria Zebrzydowska jest obok Krakowa, kopalni soli w Wieliczce i byłego niemieckiego obozu zagłady Auschwitz-Birkenau, małopolskim obiektem, wpisanym na listę Światowego Dziedzictwa Kultury i Natury UNESCO. (PAP)
szf/ ls/
