Stanisław Wyspiański był jednym z najbardziej wszechstronnie utalentowanych artystów polskich. Jego twórczość nie ograniczała się jedynie do malarstwa, ale obejmowała także poezję i teatr. Ślady
Rok: 2008
Tadeusz Makowski – mistrz dziecięcych twarzy
29 stycznia 1882 roku w Oświęcimiu na świat przyszedł Józef Tadeusz Makowski. W 1893 roku młody Tadeusz wraz z rodzicami przeniósł się do Krakowa, gdzie
Tamara Łempicka – portrecistka boskich aktów epoki foxtrota
Obrazy Tamary Łempickiej robiły furorę w środowisku wyemancypowanych kobiet lat dwudziestych i trzydziestych, a ich autorka wzbudzała liczne kontrowersje, słynąc z wielu romansów, hucznych zabaw
Witold Wojtkiewicz – malarz dziecięcych kukiełek i obrazoburczych karykatur
Witold Wojtkiewicz jest jedną z największych indywidualności w polskim malarstwie. Jego twórczość łączy w sobie wiele przeciwieństw, takich jak tragizm i ironia, cierpienie i komizm
Władysław Ślewiński– władca emocji zatopionych na końcówce pędzla
Władysław Ślewiński był osobą nieprzewidywalną – wystarczył jeden impuls, by decydował się na potajemną ucieczkę z kraju lub nagły powrót do ojczyzny. Zupełnym zaskoczeniem dla
Artur Stefan Nacht-Samborski, czyli_kilka słów o przedstawianiu fikusa, aktu i martwej natury
Artur Stefan Nacht-Samborski urodził się w 1898 roku w Krakowie. Niewiele wiemy o dzieciństwie i młodości artysty, niezaprzeczalnym faktem jest jednak podjęcie przez niego studiów
„Jeśli nie możesz czegoś u kogoś zmienić,spróbuj to polubić”
Autor „Króla Maciusia I” – Janusz Korczak mawiał, że wady są zaletami, które się jeszcze nie rozwinęły i którym trzeba w tym pomóc. Jak ciepłe
Kompozytor i pedagog – Zygmunt Noskowski
<b> Młodość i rodzina </b> <br><br> Zygmunt Noskowski przyszedł na świat 2 maja 1846 roku w Warszawie. Również w Warszawie zmarł – 23 lipca 1909 roku.
Małe szczęście
To tak jak z wróblem w garści i mierzeniem sił na zamiary. Lubimy chcieć dużo. To przyjemne być pięknym, młodym i bogatym. W sumie nie
„O chłopcu, który bał się ciemności” – Suyia
Stary domowy zegar właśnie wybił godzine dwudziestą, co dla Tytusa oznaczało, że czas już się położyć spać. Dobrze znał kolejność wieczornych czynności. Wiedział, na której
