Przed spektaklem wystąpienia wygłosili szefowie polskiego i węgierskiego rządu, przewodniczący Komisji Europejskiej, szef Parlamentu Europejskiego Jerzy Buzek i szef Rady Europejskiej Herman Van Rompuy.
Tuż przed rozpoczęciem opery dyrektor Teatru Wielkiego-Opery Narodowej Waldemar Dąbrowski poinformował, że artystka wykonująca w spektaklu partię Roksany Olga Pasiecznik złamała nogę. Zaśpiewa jednak swoją rolę, a jej partię zatańczy inna artystka.
„Król Roger” zwany „dramatem sycylijskim” jest drugą operą Szymanowskiego, po ukończonej w 1913 r. „Hagith”. Korzeni „Króla Rogera” należy szukać w podróżach, które kompozytor odbywał w latach 1910-14 na południe Europy – do Włoch, na Sycylię oraz do Afryki Północnej. Pomysł napisania opery powstał w 1918 r. podczas spotkania z Jarosławem Iwaszkiewiczem, który opracował libretto.
Premiera „Króla Rogera” – opery, której akcja została umiejscowiona w XII-wiecznym królestwie Sycylii za panowania Rogera II z rodu normandzkiego – odbyła się 19 czerwca 1926 r. w warszawskim Teatrze Wielkim, w reżyserii Adolfa Popławskiego i pod batutą Emila Młynarskiego.
Reżyser David Pountney zwraca uwagę na bogactwo partytury „Króla Rogera”. „To bogactwo muzyczne wynika z fascynacji Szymanowskiego bizantyjskim stylem architektury, jej bogactwem, ornamentyką” – ocenia.
Pountney zauważył, że podczas reżyserowania dzieł operowych stara się, aby scenografia nie rywalizowała nigdy z muzyką. „Aby nie współzawodniczyć z bogatą, żywą, muzyką Szymanowskiego wybraliśmy bardzo stonowany, spokojny język plastyczny spektaklu” – podkreślił. Autorem scenografii jest Raimund Bauer.
Decydując się na pracę z tym scenografem reżyser – jak wspomniał – dokonał pewnego wyboru estetycznego. „Wiedziałem, że Raimund wprowadzi do dzieła estetykę chłodną, wyobcowaną. Takie podejście jest moim zdaniem lepsze niż dopasowanie do bogatej warstwy muzycznej równie bogatej metaforyki wizualnej” – podkreślił.
Zdaniem reżysera najważniejszą cechą całego dzieła, także scenografii jest wieloznaczność, ukryty sens i enigmatyczność dzieła. „Szczególnie tajemniczy jest koniec opery. Właściwie każdy może go interpretować inaczej” – zauważył.
Projekt jest współorganizowany przez Instytut Adama Mickiewicza w ramach zagranicznego programu kulturalnego polskiej prezydencji. Szef Instytutu Adama Mickiewicza Paweł Potoroczyn tłumaczy, że zdecydowano się na wybór opery Szymanowskiego, bo jest on jedną z ikon – obok m.in. Stanisława Lema i Czesława Miłosza, na których oparto program prezydencji.
Premiera inscenizacji Pountneya odbyła się 23 lipca 2009 na Festiwalu w Bregencji. W rolę Króla Rogera wcieli się Scott Hendricks. Oprócz Olgi Pasiecznik w obsadzie znaleźli się także Karol Kozłowski (Edrisi), Will Hartmann (Pasterz), Mieczysław Milun (Archiereios) i Agnieszka Rehlis (Diakonissa).
Orkiestrą Opery Narodowej pokieruje Jacek Kaspszyk.
David Pountney światową karierę rozpoczął w 1972 roku inscenizacją „Katii Kabanowej” Janaczka na Wexford Festival. Był dyrektorem artystycznym English National Opera w latach 1983-93. Od 2003 roku pełni funkcję dyrektora generalnego Bregenzer Festspiele. W Teatrze Wielkim – Operze Narodowej wyreżyserowana przez niego „Pasażerka” prezentowana była na otwarcie sezonu 2010/11. Za zasługi w dziedzinie sztuki Pountney otrzymał tytuł Komandora Orderu Imperium Brytyjskiego, a rząd Francji mianował go Kawalerem Orderu Sztuki i Literatury.(PAP)
agz/ akn/ mlu/ mhr/
