Kategoria ojca jest szkicem w duszy, obrazującym wszystko, co każdy ma w sobie. To pewien rodzaj żywiołu i dynamizmu, z którym człowiek tworzy rzeczywistość świata. W dosłownym sensie ojcem jest nasza wewnętrzna substancja, siła energetyzująca wszystkie nasze właściwości, pobudzająca nas do rytmu życia. To obszar duszy, który domaga się pełnej obecności, uwagi, wysiłku. Archetyp ojca sprawuje władzę
nad każdym człowiekiem, uwikłanym w niepełny stan egzystencji, ojciec w nas domaga się wędrówki wgłąb, aby poznać siebie na tyle, by żyć w mądrym stanie wiedzy o sobie, poza wszelkim pozorem, w naturalnej powłoce, w zamku własnej codzienności. Dorastanie do bycia ojcem
dla siebie samego to droga prowadząca do życia w pokoju serca, bez względu na żywioł zła dookoła człowieka.
Korespondencja z ojcem to zwyczajnie rozmowa z samym sobą.
