O zespole
Zespół założono w 1982 roku w Częstochowie. Na samym początku zespół działał jako Teenage Love Alternative. Wówczas tworzyli go: Muniek Staszczyk, Janusz Knorowski, Dariusz Zając oraz Jacek Wudecki. Wszyscy oni było kolegami z jednego liceum – z IV Liceum Ogólnokształcącego im. H. Sienkiewicza w Częstochowie. Chłopcy szybko zyskali popularność, a najlepszym dowodem na to był ich występ na Festiwalu w Jarocinie w 1984 roku. Zespół pod nazwą Teenage Love Alternative działał do 1987 roku. Mimo swojej dużej popularności zespół musiał zawiesić działalność ponieważ Muniek Staszczyk zdecydował się w 1989 roku wyjechać do pracy za granicę. Pracował w Wielkiej Brytanii.
Kiedy rok później, w 1990 roku Muniek wrócił do Polski reaktywował zespół. Jednak ze starego składu pozostał tylko Muniek. I tak w skład nowego zespołu weszli: Jan Benedek, Sidney Polak, Jacek Perkowski, a na końcu Paweł Nazimek. W tym też roku zespół wydał swój pierwszy krążek – Pocisk miłości, z którego najbardziej znanymi utworami są Warszawa, Na bruku czy Rewolucja.
W roku 1992 roku T. Love wydał dwie płyty. I tak pojawiła się składanka „Dzieci Rewolucji”, a także album ‘King”. Warto tutaj zaznaczyć, że według wielu znawców muzyki album ten uważany był za jeden z najważniejszych albumów polskiego rocka.
W 1994 rok od T. Love odszedł Jan Bednarek, który był głównym kompozytorem grupy. Jeszcze przed tym wydarzeniem ukazała się płyta „I love You”, na której znalazły się zarówno utwory znane, grane na żywo jak również trzy kompozycje, które powstały już bez udziału Bednarka.
Jeszcze w tym samym roku, po dołączeniu do grupy gitarzysty Maćka Majchrzaka T. Love wydało kolejną płytę utrzymaną w stylistyce rockowej wzbogaconej o brzmienie reggae. Największym przebojem z tej płyty była piosenka „Bóg”, która przez długie tygodnie nie schodziła z czołówek list przebojów.
Kolejny album „Al Capone” wydany w 1996 roku był nagrany w stylistyce nawiązującej do glam rocka. Również i ten album odniósł duży sukces. Kontynuacją krążka „Al Capone” był kolejny album „Chłopaki nie płaczą” wydany w 1997 roku. Tytułowe nagranie było pastiszem boys – bandów, które wówczas królowały na polskich listach przebojów. Poza „Chłopaki nie płaczą” na płycie znalazły się takie utwory jak „Jest super” oraz „Stokrotka”.
Rok później grupa wydała kolejną składankę „Best T.Love”, na której poza dotychczasowymi największymi przebojami znalazły się również dwa nowe kawałki „Ewa” oraz „Zero”.
W roku 1999 grupa nagrała w Londynie krążek „Antyidol”, która jednak nie cieszyła się takim powodzeniem jak poprzednie albumy, mimo że płyta była niejako powrotem do korzeni. Również następna płyta wydana w 2001 roku nawiązywała do poprzednich jednak „Model 01” już wpadał w klimaty bardziej popowe. Poza utworem „Nie, nie nie” z płyty najbardziej znanymi piosenkami są „Toksyczni czarodzieje”, „Ajrisz” oraz „Jazda”, która nagrana była razem z Agą Morawską.
Natomiast w roku 2002 nagrano płytę koncertową „T. Live”, na której zapisano koncert w warszawskiej Stodole z okazji 20-lecia zespołu. W tym samym roku T. Love wydał również trzy single: „Europolskę” , „Pozytyw” oraz kolejny już w swoim dorobku pastisz „Polish boyfriend”, a dodatkowo nagrali ścieżkę dźwiękową do „Superprodukcji”.
Rok 2006 to dla grupy T. Love absolutny powrót do korzeni i nagranie najbardziej rockowej płyty w karierze od krążka „Prymityw”. Album „I hate Rock’n’Roll”, który nagrano w 2005 roku, a pracował nad nim nowy klawiszowiec T. Love – Michał Marecki.
Rok 2007 to dla zespołu przede wszystkim odejście gitarzysty i kompozytora Jacka Perkowskiego, a trasa koncertowa z tego roku była swoistym castingiem na gitarzystę. Brało w nim udział czterech gitarzystów, z tej czwórki w końcu wyłoniono zwycięzcę, którym był Jan Pęczak.
12 listopada 2007 w warszawskim Hard Rock Cafe odbyła się premiera biografii T. Love „Potrzebuję Wczoraj”, która była promowana podczas jesiennej trasy koncertowej, która zaczęła się 14 listopada a zakończyła 13 grudnia 2007 roku. Łącznie trasa koncertowa składała się z 13 koncertów.
Podczas kolejnego, warszawskiego zlotu fanów odbyła się premiera książki wieloletniego fana i moderatora fanklubu T.Love Marcina „Siwego” Styczyńskiego pt.: „Siwy chciał grać w T. Love”.
W listopadzie 2008 roku miała miejsca premiera składanki „Love, Love, Love, The Very BesT.Love”, na której znalazły się utwory z 26cio letniego dorobku grupy, a dodatkowo do singla „Love, Love, Love” oraz „Prawdziwe życie” zostały nakręcone teledyski.
Warto tutaj jeszcze wspomnieć o składzie zespołu i rotacjach jakie miały miejsce na przestrzeni tej wieloletniej współpracy. Obecnie zespół składa się z następujących muzyków: Muniek Staszczyk – śpiew (od 1982), Maciej Majchrzak – gitara (od 1994), Jan Pęczak – gitara (od 2007), Paweł Nazimek – gitara basowa (od 1991), Sidney Polak – perkusja (od 1990), Michał Marecki – instrumenty klawiszowe (od 2005) oraz Tom Pierzchalski – saksofon (1985-1989 i gościnnie na koncertach od 2002).
Do zespołu wcześniej należeli muzycy tacy jak: Janusz Knorowski, Wojciech Wierus, Andrzej Zeńczewski, Rafał Włoczewski, Jarosław Kowalski, Jan Benedek, Krzysztof Szymański, Krzysztof Zawadka, Jacek Perkowski, Zygmunt Staszczyk Jacek Śliwczyński, Przemysław Wójcicki, Tomasz „Wolfgang” Grochowalski, Jacek Wudecki, Piotr Wysocki, Robert Szambelan, Darek Zając, Romuald Kunikowski, Jarosław Woszczyna, Henryk Wosążnik oraz Piotr Malak.
Twórczość
Do najważniejszych krążków wydanych przez grupę T. Love zaliczyć można przede wszystkim: Pocisk miłości (1991), King (1992), Prymityw (1994, status złotej płyty),I Love You (1994, złota płyta), Al Capone (1996, złota płyta), Chłopaki nie płaczą (1997, złota płyta), BesT.Love (1998, platynowa płyta), Antyidol (1999), Model 01(2001, złota płyta), T.Live (2003), I Hate Rock”n”Roll (2006, złota płyta) oraz wydany w 2008 roku album: Love, Love, Love – The Very BesT.Love .
Natomiast jako T.Love Alternative grupa wydała następujące płyty: dwa nieoficjalne albumy Nasz Bubelon (1984) oraz Chamy idą (1985), Miejscowi – live (1988, składanka koncertowa), Wychowanie (1989, reedycja – 2003), Dzieci rewolucji (1982-92 – 1992) oraz Częstochowa (1982-85 – 1995).
Ponadto T. Love ma na swoim koncie kilka wydań specjalnych takich jak: 20 lat T.Love (zbiór teledysków – DVD, 16 grudnia 2002), Superprodukcja (ścieżka dźwiękowa do filmu, 22 lutego 2003), T.Love – Przystanek Woodstock 2004 (koncert z 30.07.2004 – DVD, 4 grudnia 2004), I Hate Rock”n”Roll Live z cyklu Najmniejszy koncert świata (koncert dla dziesięciu słuchaczy radia ROXY FM – DVD, 12 grudnia 2006), złota płyta (17 października 2007) oraz Gwiazdy polskiej muzyki lat 80. (kompilacja, dodatek do Dziennika, 18 września 2007), a także kilka innych wydarzeń muzycznych: Jeszcze młodsza generacja (składanka z 1985), utwór Zabijanka, Letnia zadyma w środku zimy (koncert z 1989), utwór Jumpin” Jack Flash, Być wolnym Tic Tac TIC-001-3-97CD 1997, utwór „Planeta”, Muzyka przeciwko rasizmowi (1997) czy choćby utwór Przemoc (Ogolone kobiety).
Do najważniejszych utworów grupy T. Love zaliczyć należy przede wszystkim kawałki takie jak: „Ajrisz”, „Anty”, „Apaszem Stasiek Był”, „Autobusy I Tramwaje”, „Bal Na Gnojnej”, „Ballada O Felku Zdankiewiczu”, „Banalny”, „Berlin-Paryż-Londyn”, „Bóg”, „Bęben Mój”, „Chłopaki nie płaczą”, „Chłopcy”, „Czarnuch”, „Deadstar”, „Dla Ciebie”, „Don”t Go Paul”, „Dziewczyny”, „Dzikość Serca”, „Dziwnym Nie Jestem”, „Europolska”, „Ewa”, „Fank”, „Forever Punk”, „Fredzio”, „Gabinet grozy doktora Zgrozy”, „Garaż”, „Gaz”, „Gloria”, „Gnijący Świat”, „Gumka Babalumka”, „Gwiazdka”, „Have You Ever Seen The”, “Rain”, “I Love You”, “IV L.O.”, “Ich Weiß”, “Jak Dzieci”, „Jak Żądło”, „Jazda”, „Jazz Nad Wisłą”, „Jaś i Małgosia”, „Jest Super”, „Już nie…”, „Karuzela”, „Kiełbasy Harmana”, „King”, „Klaps”, „Komercja”, „Kołysanka zabijanka”, „Kup Mnie”, „Liczby”, „Love And Hate”, „Mad Love”, Make War Not Love”, “Mamonabomba”, “Mecz”, “Mental Terror”, “Metropolis”, “Miałem Wielki Sen – Zabiłem Lwa”, Miłość II”, „Moja Kolacja To Imitacja”, „Moje Pieniądze”, „Mover”, „Mr. President”, „My name is Łukasz”, „Mów Do Mnie”, „Na Rogu”, „Na samym dnie”, „Nadzieja”, „Narada w ONZ”, „Nasz Babylon”, „Never Come Back”, „Nic Do Stracenia”, „Nie umieraj”, „Nie,Nie,Nie”, „No Pasaran”, „O.K.” „Ona I Ona”, „Outsider”, „Pani z Dołu”, „Peter Gray”, „Planeta”, „Pocisk Miłości”, „Polish boyfriend”, „Polowanie Na Słonia”, „Popularny”, „Potrzebuję Wczoraj”, „Pozytyw”, „Pracuj Albo Głoduj”, „Przekaz”, „Radio papka”, „Rewelacja”, „Rewolucja”, “Sex – Komp – Tv”, “She Loves Dostoyevski”, “Sobota”, „Softkariera”, „Stokrotka”, „Syn Miasta”, „T.Love”, „Teraz Polska”, „The Best”, „To Nie Jest Miłość”, „To Wychowanie”, „Ty i tylko Ty”, „Tylko miłość”, „Ulice”, „Wakacje”, „Warszawa”, „Zygmunt Staszczyk”, „gruby Jak Elvis”, „Ścierwo” oraz „Żołnierska Piosenk”.
Marta Kotas
