Obowiązki księcia
Jerzy Rudolf Legnicki był przede wszystkim księciem z dynastii Piastów. Urodził się w 1595 roku w Oławie, a jego ojcem był książę legnicko – brzeski Joachim Fryderyk, matką zaś askańska księżniczka Anna Maria. Kiedy Joachim Fryderyk zmarł w 1602 roku nie objął tronu od razu. Przez trzy lata w imieniu Jerzego Rudolfa i jego brata Jana Chrystiana regencję sprawowała ich matka – Anna Maria. W roku 1612 podzielono księstwo legnicko – brzeskie na dwie części pomiędzy dwóch braci. Jerzemu Rudolfowi przydzielono Legnicę i Złotoryję, a od 1616 roku sprawował władzę również w Chojnowie. Aby podkreślić poparcie dla dynastii Hohenzollernów zarówno Jerzy Rudolf jak i Jan Chrystian przeszli na kalwinizm.
Jego rządy przypadały na okres trwania wojny trzydziestoletniej. W latach 1633 – 1648 Jerzy Rudolf Legnicki przebywał na wygnaniu przez to, że jego ziemie zostały zajęte przez Habsburgów. Mimo to formalnie władza nie została mu odebrana.
Książę zamarł 14 stycznia 1653 roku we Wrocławiu.
Mecenas sztuki
Książę Jerzy Rudolf Legnicki był humanistą z wszechstronną wiedzą. Ponadto książę uczył się sztuki komponowania muzyki jak również starał się zdobyć wykształcenie muzyczne. Zdawał sobie sprawę z potęgi nauki i siły kultury dlatego też starał się wspierać rozwój obu tych dziedzin. Przez swoje zamiłowanie do wiedzy i kultury na jego dworze wciąż przebywali wybitni uczeni, poeci czy kompozytorzy. Jerzy Rudolf Legnicki utrzymywał kontakty ze wszystkimi bardziej znanymi kompozytorami tworzącymi w baroku.
Książę kolekcjonował druki oraz manuskrypty dzieł muzycznych. Jest twórcą najbardziej znanego księgozbioru: Bibliotheca Rudolphina
Z jego dorobku kompozytorskiego zachowały się przede wszystkim pieśni, które można odnaleźć na krążku Rudolphina – Skarby Legnicy . Pieśni wykonuje zespół Ars Nova pod kierownictwem Jacka Urbaniaka.
Od wielu wieków kultura była rozwijana przede wszystkim na dworach królewskich. To pałace tętniły życiem artystycznym. Można było podziwiać w nich dzieła najwybitniejszych malarzy, muzykę tworzyli najwybitniejsi kompozytorzy, a pisarze płodzili swoje dzieła. Jednak mało, który władca poza mecenatem może poszczycić się własnymi – dobrymi kompozycjami. Książę Jerzy Rudolf Legnicki niewątpliwie do nich należał.
Marta Kotas 2008.09.03
