Zbigniew Chalimoniuk urodził się w 1955 roku w Białej Podlaskiej. Od roku 1977 mieszka tam z żoną i dwójką dzieci. Zawodowo zajmuje się pracą jako dyspozytor zasilania „PKP Energetyka” Zakład Wschodni. Z wykształcenia jest też technikiem elektrykiem.
Zamiłowania jednakże Zbigniewa Chilimoniuka znacznie różnią się od jego pracy. Jest on rzeźbiarzem. Od 1980 roku specjalizuje się w rzeźbie w drewnie. Najczęściej wykorzystuje do tego celu drewno lipowe i osikowe, czasami, choć rzadko, czarny dąb. Rozpoczął swoją „karierę” w tej dziedzinie od małych form dekoracyjnych, jak na przykład maski, twarze, z kory drzewnej, szczególnie topoli. Aktualnie w jego dziełach przeważają rzeźby przepełnione tematyką sakralną i świecką, polichromowane.
Dzieła Zbigniewa Chalimoniuka najczęściej nie powstają na zamówienie, ale tworzone są pod wpływem chwili, danej inspiracji, jakiejś pasji. Jego zamiłowanie do rzeźbiarstwa nie wynikło z żadnych rodzinnych tradycji czy znajomości historii sztuki. Z początku próbował on swoich sił tak naprawdę w malarstwie, a jego ostatni obraz powstał w 1991 roku. Pewne próby podejmowane też były nawet w hafcie, później snycerce.
Sam artysta o swoim zamiłowaniu do rzeźbiarstwa mówi, że jest to dla niego czysta przyjemność i relaks. Do 2000 roku tworzył wspólnie z kolegą, Tadeuszem Ignatowiczem. Urządzili oni swoją pracownię w osiedlowej pralni. Jednakże od owego 2000 roku pracuje on już sam w pracowni w piwnicy swojego bloku.
Zbigniew Chalimoniuk oprócz swojej jawnej twórczości jest ponadto aktywnym działaczem wielu kół i stowarzyszeń. Między innymi od 1984 roku był członkiem Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury w Białej Podlaskiej. Z kolei od 1995 roku należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Od 1997 roku jest wiceprezesem Bialskopodlaskiego Oddziału Stowarzyszenia Twórców Ludowych, gdzie w 2005 roku został wybranym na prezesa.
Ponadto Zbigniew Chalimoniuk bierze udział w licznych wystawach, szczególnie w swoim regionie, ale częściowo także na terenie całego kraju. Praktycznie od 1987 roku wystawia on swoje prace rok rocznie. Wśród miejscowości, które mogły podziwiać jego dzieła są między innymi: Skawina, Warszawa, oczywiście Biała Podlaska, ale również Bukowina Tatrzańska, Lublin czy Terespol.
Jest to na tyle aktywny społecznie artysta, że bierze także czynny udział nawet w wielu organizowanych specjalnych plenerach, na których pojawiał się od około 1984 roku, a wśród których należy wymienić między innymi takie miasta, jak Kodeń, Wieżyca, Serpelice, Biała Podlaska i wiele innych. Ponadto uczestniczył on w wielu targach sztuki ludowej w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą, Bukowinie Tatrzańskiej, Szczawnicy, Węgorzewie, Toruniu, Lublinie, Krakowie, Krasnystawie, Sokołowie Podlaskim, Bydgoszczy i innych.
Zbigniew Chalimoniuk otrzymał już na wielu wystawach, konkursach i imprezach plenerowych nagrody i wyróżnienia. Praktycznie z każdego występu wraca z jakąś nagrodą. Wśród licznych osiągnięć nie wolno tutaj zapomnieć o fakcie, że prace tego artysty można podziwiać między innymi w Muzeum Etnograficznym w Toruniu, Muzeum Południowego Podlasia w Białej Podlaskiej oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.
Od kilku lat twórca ten prowadzi także lekcje muzealne dla uczniów szkół podstawowych z dziedziny rzeźby ludowej, gdzie prezentuje narzędzia, technikę wykonywania rzeźb oraz ogólną ich tematykę.
Rzeźby tworzone przez Zbigniewa Chalimoniuka są niezwykle realistyczne. Jednocześnie należy przyznać, że wielokrotnie postacie męskie mają coś w wyrazie twarzy i ogólnej podobiźnie z samego artysty. Równocześnie nawet rzeźby sakralne mają w sobie coś z charakteru ludowego – albo wykonane są na wzór tamtejszych dawnych wierzeń, wyobrażeń świętych, albo święci są przedstawiani w sposób niezwykle ludowy, regionalny. Wśród rzeźb świeckich również oczywiście, a nawet przede wszystkim tutaj, przestawiane są ludowe stroje, charakterystyczne elementy, które odnoszą się bezpośrednio do ludowości Białej Podlaskiej i okolic.
Wśród tej tematyki wyróżnić można kilkanaście wprost serii, wokół których to tworzone były rzeźby bądź płaskorzeźby tego artysty. Wyróżnić by tutaj można między innymi takie serie, jak Baba i Chłop, Diabły, Święci, Żydzi, Ptaki, Rybacy, Grajki, kapliczki i wiele innych. Również rozmiary tych dzieł znacznie się od siebie różnią, choć trzeba przyznać, że artysta ten woli jednakże mniejsze rzeźby, które zmieściłyby się na półce. W sumie jego dzieła z czasem stają się charakterystyczne, gdyż jakby się tak im uważnie przyjrzeć, to postacie posiadają podobny wyraz twarzy, ich rysy, a nawet sytuacje, postawy, pozy, w których się znajdują. Zbigniew Chalimoniuk niejednokrotnie podkreśla, że ma w głowie pewien wizerunek, który nieodparcie do niego powraca, dlatego też pojawia się w jego dziełach. Być może za kilkanaście lat wizerunek ten znowu się zmieni na inny, a jego dzieła znowu będą tworzone na jego modłę.
Agnes 2008.11.15
