„Z osobami niepełnosprawnymi zaczęliśmy pracować 10 lat temu. Prowadziliśmy zajęcia teatralne, teatroterapię i z czasem mieliśmy coraz więcej uczestników. Projekt zaczął nam się tak rozrastać, że niemożliwa stawała się jego dalsza realizacja bez dodatkowego finansowania i jakiegoś pomysłu na rozwój działalności. I tak pięć lat temu powstała nasza fundacja. W miarę upływu czasu, rozwoju osobowości naszych podopiecznych i ich talentu, okazało się, że naprawdę możemy się pokusić o pójście w kierunku teatru zawodowego, pierwszego w Polsce teatru zawodowego osób niepełnosprawnych i być może jedynego, w którym występują tylko niepełnosprawni. Staramy się robić taki teatr tradycyjny, który kochamy, oparty na tekstach, ich grze, interpretacji, osobowościach” – opowiadał po spektaklu Robert Nowak z Fundacji Pomocy Osobom Niepełnosprawnym „Nie tylko…”.
Jak zaznaczył, teatr osób niepełnosprawnych na razie nie ma własnej siedziby i korzysta z uprzejmości innych scen. „Teatr nie jest tu jednak tylko celem samym w sobie. Spotykamy się, żeby coś w sobie zmienić, czegoś się nauczyć. Chcemy pokazać im inną rzeczywistość, wyrwać z takiego zaklętego kręgu środowiska osób niepełnosprawnych, pokazać coś nowego. Musimy się jednak ograniczać ilościowo, z uwagi na możliwości finansowe i lokalowe. Finansowo obecnie wspiera nas Ministerstwo Kultury i stołeczny ratusz. Stały zespół liczy dziesięć osób, jednak często w innych projektach uczestniczy większa grupa. Na razie nasze przedstawienia gramy gościnnie na deskach innych teatrów, jednak mamy nadzieję, że z czasem uda nam się zdobyć własną siedzibę” – podkreślił Nowak.
„To wyjątkowy spektakl. Bardzo mi jest miło, że w tym miejscu, które powstało z moich marzeń, mogę pomagać spełniać marzenia innych ludzi, którzy chcą poprzez teatr i poprzez sztukę się realizować” – mówił dyrektor Teatru Kamienica Emilian Kamiński. Z jego zdaniem zgadzają się także sami niepełnosprawni aktorzy, którzy zaznaczają, że granie na scenie jest dla nich wspaniałym przeżyciem, a szczególnie fascynuje ich możliwość „stania się na chwilę kimś innym”.
Projekt teatru osób niepełnosprawnych jest obecnie realizowany w Teatrze Kamienica, Centralnym Basenie Artystycznym i Teatrze IMKA. W jego ramach organizowane są szkolenia dla osób niepełnosprawnych przygotowujące do zawodu aktora, a także szkolenia w teatrze, gdzie niepełnosprawni sprawdzają bilety i zaproszenia oraz pomagają przy pracy akustyków i oświetleniowców.
Spektakl i całość przedsięwzięcia jest realizowany w ramach projektu „Integracja dla samodzielności” prowadzonego przez Warszawskie Centrum Pomocy Rodzinie, z której środków Fundacja „Nie tylko” otrzymała na przygotowanie teatru osób niepełnosprawnych w latach 2009-2011 blisko 400 tys. zł. Głównym celem projektu „Integracja dla samodzielności” jest uniknięcie marginalizacji społecznej i satysfakcjonujące pełnienie ról społecznych przez uczestników projektu oraz zwiększenie ich szans na podjęcie pracy. (PAP)
akn/ ls/