08.10. Madryt (PAP) – Mario Vargas Llosa, tegoroczny laureat literackiej Nagrody Nobla, powiedział w czwartek w rozmowie z „El Pais”, że gdyby nie miał za sobą dziennikarskiego doświadczenia, nie mógłby być pisarzem.
„Dziennikarstwo – mówił Vargas Llosa – zmusiło mnie do sprawdzania, upewniania się co do faktów, nauczyło mnie, jak ważna jest przezorność. Gdybym nie miał w sobie dziennikarskiej dyscypliny, nie byłbym pisarzem. Obsesyjnie wszystko sprawdzam i koryguję (…) Pisanie to ciężka służba, ale także radość, wielka radość”.
Vargas Llosa, już po napisaniu głośnej powieści „Miasto i psy”, która ściągnęła na niego wściekłość władz wojskowych Peru, pracował w dziennikach „La Cronica” i „La Industria” i w innych redakcjach.
Opowiada, jak przygotowywał się do napisania swej najnowszej książki, „El sueno del celta”. Dla zebrania materiału pojechał do Konga, gdzie żył jakiś czas bohater jego książki. Mówi, że i tym razem nie zawiodła go dyscyplina, jakiej nauczył się w zawodzie dziennikarskim.
Vargas Llosa zwierza się, że ostatnimi laty zupełnie nie oczekiwał Nobla.
„Być na listach to koszmar, ponieważ mnóstwo ludzi dzwoni i dzwoni, aby zapytać, czy to prawda, że mam dostać Nobla” – mówi.
Był od lat przekonany, że nie jest pisarzem, który pasuje do tej nagrody.
„Pytacie dlaczego? Dlatego, że doszedłem do wniosku, iż nie mieszczę się w +typie+ noblisty; jestem pisarzem konfliktowym, głoszę niewygodne poglądy, mylę się i nie zawsze mówię, co sądzę o pewnych rzeczach; wszystko to kazało mi myśleć, że nie jestem pisarzem, którego pogląd na literaturę pasuje do poglądów jury nagrody” – powiedział.
W chwili udzielania wywiadu dla hiszpańskiego dziennika Vargas Llosa nie znał jeszcze uzasadnienia werdyktu. Przytoczył mu je dziennikarz: nagrodzony za „kartografię struktur władzy oraz wyraziste obrazy oporu, buntu i porażek jednostki”.
Vargas Llosa zareagował spontanicznie: „To wspaniałe. Ogromnie się cieszę. Oby to była prawda! W istocie, temu służy moje dzieło, ukazaniu oporu jednostki wobec władzy, walki ludzi o zachowanie swej indywidualności w świecie, w którym ta wolność jest tak tępiona. Ta nota bardzo dobrze oddaje to, co myślę”.(PAP)
ik/ mc/
