Zygmunt Mycielski

Zygmunt Mycielski

Zycie
Zygmunt Mycielski był polskim kompozytorem i działaczem muzycznym, który urodził się w Przeworsku 17 sierpnia 1907 roku natomiast zmarł w Warszawie, 5 sierpnia 1987 roku.
Po ukończeniu szkoły średniej, gdzie uczył się również muzyki postanowił dalej kontynuować swoją edukację właśnie w tym kierunku. Dlatego też wyjechał do Paryża, gdzie uczył się w École Normale de Musiqu. Poza nauką Mycielski działał również w paryskim Stowarzyszeniu Młodych Muzyków Polskich, a nawet pełnił tam, w latach 1934-36 funkcję prezesa.
Kiedy w 1936 roku powrócił do kraju skupił się nie tylko na komponowaniu, ale również zajął się krytyką i publicystyką muzyczną.
W czasie II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej oraz walczył w 1940 roku we Francji. Po zakończeniu wojny wrócił z przymusowych prac z Niemiec do Polski.
Prowadził również intensywną działalność redakcyjną i publicystyczną.
Ponadto był silnie zaangażowany w życie polityczne (podpis pod listem 15 intelektualistów i artystów – 1974, list 59 intelektualistów do władz z 1975 roku „List otwarty do muzyków czeskich i słowackich” opublikowany w paryskiej „Kulturze”).
Zygmunt Mycielski zaangażował się również w działalność Związku Kompozytorów Polskich, gdzie powierzano mu różne stanowiska. I tak w okresie pomiędzy 1947 a 48 oraz 1952 a 54 pełnił funkcję wiceprezesa natomiast w latach 1948-49 prezesa, ponadto w latach 1985-87 był członkiem prezydium natomiast w latach 1954-57 oraz 1960-63 był członkiem Komisji Kwalifikacyjnej. Co więcej od roku 1983 otrzymał honorowe członkostwo w Związku Kompozytorów Polskich.

Po śmierci Mycielskiego, w 1988 za pomysłem Andrzeja Szypuły założono w Wiśniowej nad Wisłokiem Towarzystwo im. Zygmunta Mycielskiego, a także funkcjonujące przy nim czasopismo „Kamerton”. W 1990 roku powstał film: Zygmunt Mycielski. Szkic do Portretu (TVP)

Nagrody
Za swoją twórczośc Zygmunt Mycielski był wielokrotnie wyróżniany i odznaczany i tak otrzymał m.in.:
Był laureatem licznych nagród: w 1952 otrzymał Nagrodę Państwową III stopnia (1952), Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich (1954,1987), Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki (1955), nagrodę specjalną Concours Musical Prince Rainier II De Monaco (1961), Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1981) oraz również Krzyż Kawalerski (1953) i Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta, Order Sztandaru Pracy (1955) jak również Ordre de Mérite Culturel w Monako.

Twórczość
Zygmunt Mycielski komponował przede wszystkim symfonie, balety, utwory kameralne i wokalno – instrumentalne oraz pieśni, a wszystkie mieściły się w stylistyce neoklasycystycznej. Do najważniejszych jego kompozycji zaliczyć możemy przede wszystkim: Trzy pieśni na sopran i fortepian do słów Cypriana Kamila Norwida, Emila Zegadłowicza i własnych (1929-30), Dwie pieśni na sopran i fortepian do słów Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i własnych (1932), Cztery preludia na fortepian i wiolonczelę (1934), Pięć pieśni weselnych do słów Bruna Jasieńskiego (1934), Pięć (lub sześć) miniatur na fortepian (1934), Trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę (1934), Trois chants de Pétrone na sopran i fortepian (1935), Narcyz balet (1936), Lamento di Tristano na małą orkiestrę symfoniczną, pamięci Karola Szymanowskiego (1937-1947), Fiat voluntas Tua offertoire pour deux violoncelles et piano ou orgue (1943), Pięć szkiców symfonicznych (1945), Ocalenie pięć pieśni na baryton lub mezzosopran i fortepian do słów Czesława Miłosza (1946-48), Portret Muzy na głos recytujący, chór mieszany i 15 instrumentów do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (1947), Uwertura śląska na orkiestrę i dwa fortepiany (1948), Preludium na skrzypce i fortepian (1948), Kwiaty na tor na chór mieszany a cappella do słów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (1950), Symfonia nr 1 „Symfonia polska” (1951), Elegia na skrzypce i fortepian (1951), Brzezina [wersja I] na sopran i fortepian do słów Jarosława Iwaszkiewicza (1951), Brzezina [wersja II] na sopran i kwintet smyczkowy do słów Jarosława Iwaszkiewicza (1952), Zabawa w Lipinach balet w jednym akcie (1952), Cztery pieśni mazowieckie na chór i orkiestrę (1952), Sześć preludiów na fortepian (1954), Koncert fortepianowy (1954), Nowy lirnik mazowiecki 10 pieśni i finał na sopran, baryton, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1955), Krągły rok 6 pieśni na baryton (tenore profondo) i fortepian do słów Jarosława Iwaszkiewicza (1956-67), Wariacje matematyczne na małą orkiestrę (1957), Symfonia nr 2 (1960-61), Koncert fortepianowy nr 2 (1962), Symfonia nr 3 „Sinfonia breve” (1967), Pięć preludiów na kwintet smyczkowy i fortepian (1967), Napisane wczesnym rankiem na tenore profondo i fortepian do słów Czesława Miłosza (1971), Symfonia nr 4 (1972), Symfonia nr 5 (1977), Sześć pieśni na orkiestrę (1978), Wariacje na małą orkiestrę smyczkową (1980), Fantazja na orkiestrę (1981), Trzy psalmy na baryton solo, chór i orkiestrę (1982), Wieczne odpoczywanie na chór mieszany albo solo z filharmonią (1983-84), Liturgia sacra na chór i orkiestrę (1983-84), Osiem pieśni do słów Zbigniewa Herberta (1983-84), Symfonia nr 6 (1985-86) oraz Fragmenty na chór i małą orkiestrę do słów Juliusza Słowackiego (1987).
Poza utworami muzycznymi w dorobku Zygmunta Mycielskiego znajdziemy również kilka publikacji w tym przede wszystkim: Dziennik 1960-1960 (Warszawa 2001), Dziennik 1950-1959 (Warszawa 1999), Niby-dziennik (Warszawa 1998), Szkice i wspomnienia (Warszawa 1999), Notatki o muzyce i muzykach (Kraków 1961) oraz Ucieczki z pięciolinii (Warszawa 1957).

Marta Kotas 2009.06.20

Share

Written by:

3 883 Posts

View All Posts
Follow Me :