Tadeusz Nalepa

Tadeusz Nalepa

Tadeusz Nalepa urodził się w Zgłobniu, 26 sierpnia 1943 roku, a zmarł we Wrocławiu 4 marca 2007 roku. Był polskim kompozytorem, gitarzystą, wokalistą, tekściarzem. Zajmował się również grą na harmonijce.
Wykształcenie muzyczne zdobył w rzeszowskiej szkole muzycznej w klasie skrzypiec, klarnetu i kontrabasu. Został zauważony już podczas koncertu duetów w ramach szczecińskiego II „Festiwalu Młodych Talentów”, gdzie wystąpił w 1963 razem ze swoją późniejszą żoną Mirą Kubasińską.
W roku 1965 Tadeusz Nalepa założył grupę Blackout, który istniał do końca 1967 roku. W 1968 nazwę zmieniono na Breakout – zespół ten istniał 13 lat a na swoim koncie ma 10 płyt.
Jednak Nalepa to przede wszystkim solowa kariera. I tak artysta zadebiutował w warszawskiej hali „Gwardii” podczas koncertu „Rock-Blok” z 1982 roku. W tym samy roku nagrał również płytę z Izabelą Trojanowską, a rok później utworzył grupę w skład której wchodzili: Ryszard Olesiński, Andrzej Nowak, Bogdan Kowalewski, Marek Surzyn.
Z racji obchodów 20lecia swojej pracy artystycznej Nalepa reaktywował zespół Breakout.
W ramach koncertów Blues/Rock Top ’86 nawiązał współpracę z Dżemem, z którym nagrał krążek „Numero Uno”. Do udziału w tych koncertach zaproszono go z racji tego, że pismo „Jazz Formu” przyznało mu tytuł najlepszego kompozytora, muzyka i gitarzysty. Na Blues/ Rock Top wystąpili wszyscy laureaci tego plebiscytu.
Po koncertach za granicą Tadeusz Nalepa wydał swój podwójny album „To mój blues” (1988), który zawierał nagrania z lat 1982 -88.
Od roku 1993 artysta występował razem z Nalepa – Breakout. Również w 1993 roku Program III Polskiego Radia przyznał mu nagrodę im. Marii Jurkowskiej.
W kolejnych latach dalej nagrywał, koncertował nie tylko solo, ale również wraz z innymi muzykami.
W roku 2003 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Pierwszą żoną Tadeusza Nalepy była wspomniana wcześniej Mira Kubasińsk, z którą ma syna Piotra Nalepę. Jego drugą żoną była Grażyna Dramowicz, która nagrywała wraz z nim od 1993 roku.
Przez ostatnie lata swojego życia Tadeusz Nalepa zmagał się z poważną chorobą nerek. Był dializowany.
Dyskografię Tadeusza Nalepy należy podzielić na kilka kategorii. I tak z grupą Blackout nagrał krążek „Blackout” (1967), z grupą Breakout: „Na drugim brzegu tęczy” (1969), „70a” (1970), „Blues” (1971), „Mira” (1972), „Karate” (1972), „Ogień” (1973), „Kamienie” (1974), „NOL” (1976), „ZOL” (1979), „Żagiel Ziemi” (1979). Pod własnym nazwiskiem wydał: „Tadeusz Nalepa” (1985), „Tadeusz Nalepa promotion After Blues” (1985), „Live 1986” (1986), „Sen szaleńca” (1987), „Numero Uno” (1987), „To mój blues cz.1,2 (1989), „Absolutnie” (1991), „Jesteś w piekle” (1993), „Pożegnalny cyrk” (1994), „Najstarszy zawód świata” (1995), „Flamenco i blues” (1996), „Zerwany film” (1999), „Dbaj o miłość” (2001), „Sumienie” (2002), „60 urodziny” – koncert, DVD/CD (2006) oraz „1982-2002” – boks 13 CD (2006). Również występował gościnnie na krążku „Być wolnym Tic TIC – 001-3-97) w utworze „Co mogę jeszcze dać”.

Marta Kotas 2009.02.01

Share

Written by:

3 883 Posts

View All Posts
Follow Me :