Katedrę św.
Marii Magdaleny wyróżnia spośród innych kościołów mostek, który na wysokości 47
metrów nad ziemią łączy ze sobą dwie monumentalne wieże. Pierwsza,
nieistniejąca już arkada, zwana także Mostkiem Czarownic ,
została zbudowana jeszcze w XV wieku. Przez setki lat była ona miejscem
koncertowania orkiestr oraz puszczania fajerwerków podczas miejskich
uroczystości. Arkada, którą widzimy dzisiaj została zbudowana w 2001 roku w
ramach przywracania pierwotnego wyglądu zewnętrznej części kościoła.
Z Mostkiem Czarownic wiąże się też legenda o
pokutujących duszach kobiet, które za życia unikały zamążpójścia. Karą za
beztroski żywot panieński miało być spędzenie wieczności na nieustannym
zamiataniu arkady łączącej wieże katedry. Wiele matek przyprowadzało pod
kościół swoje niesforne córki, by wspólnie z nimi przyglądać się cieniom
wiedźm, które według legendy dbały o czystość Mostka Czarownic
.
W miejscu dzisiejszej katedry istniał niegdyś
kościół zbudowany jeszcze pod koniec XI wieku. Gdy w wyniku najazdu
mongolskiego uległ on zniszczeniu, zastąpiono go inną świątynią, która z kolei
została znacząco uszkodzona podczas pożaru w 1342 roku. W miejscu dawnych
kościołów wybudowano większą, późnogotycką katedrę. Podczas stawiania świątyni
wykorzystano wiele fragmentów wcześniejszych kościołów, które zostały
wkomponowane w bryłę nowego obiektu. W XV wieku dobudowano dwie
charakterystyczne wieże połączone słynną arkadą.
Zamontowano również
Dzwon Biednych Grzeszników wykonany przez Michaela Wildego. Ważący 6 ton dzwon
zyskał sławę dzięki dziewiętnastowiecznej balladzie autorstwa Wilhelma Mullera,
której treść bazowała na legendzie o powstaniu niezwykłego instrumentu. Dzwon
Biednych Grzeszników został bezpowrotnie zniszczony w 1945 roku.
W 1887 roku, podczas hucznych obchodów urodzin cesarza Wilhelma I
spłonęła północna wieża, która zajęła się ogniem od niewłaściwie odpalanych
fajerwerków.
Największe zniszczenia zostały jednak
poczynione w czasie II wojny światowej – wtedy to kościół św. Marii Magdaleny
pozbawiony został większości dachów, hełmów wież oraz sklepień, uszkodzeniom
uległo również wyposażenie świątyni. W wyniku wybuchu, który nastąpił 18 maja
1945 roku zawaliły się trzy ściany wieży południowej, zdewastowana została też
fasada kościoła wraz z portalem głównym. Odbudowa katedry rozpoczęła się w 1946
roku i wraz z konserwacją zajęła kilkadziesiąt lat.
Podczas
zwiedzania świątyni warto zwrócić uwagę na romański portal, znany też jako
portal ołbiński, którego powstanie
datuje się na lata 1150-1175. W XVI wieku został on przeniesiony do katedry z
opactwa benedyktynów. Bogato zdobiony tympanon przedstawia sceny
Zdjęcia z krzyża , Jezusa w otchłani i
Sprawiedliwego łotra w raju , natomiast powierzchnie kolumn i
archiwolt udekorowane zostały ornamentami roślinnymi, geometrycznymi oraz figuralnymi.
Do licznych atrakcji, które
czekają na zwiedzających wrocławską katedrę zaliczyć można też zbudowane w XIV
wieku kaplice: Złotników, Malarzy, Bractwa Altarystów oraz rodziny Rothe. Znajdują
się w nich zabytkowe płyty nagrobne, rodowe herby oraz dzieła sztuki stworzone
przez wybitnych twórców.
Nina Kinitz 7 kwietnia
2010
