Aktor teatralny i filmowy-Marian Opania.

Aktor teatralny i filmowy-Marian Opania.

Aktor urodził się 1 lutego 1943 roku w Puławach. Państwową Wyższą Szkołę Teatralną ukończył w roku 1964. Występował w Teatrze Klasycznym w Warszawie, Studio, Kwadrat, Komedia. Od roku 1981 jest aktorem Teatru Ateneum w Warszawie.
Jest niewątpliwie jednym z najciekawszych aktorów rozpoczynających karierę na początku lat sześćdziesiątych. W teatrze zadebiutował rolą Księcia Edwarda w Edwardzie II, w reżyserii Stanisława Bugajskiego. Dwa lata wcześniej jako student wystąpił pierwszy raz w filmie. Zagrał Miśka w „ Miłości dwudziestolatków” Andrzeja Wajdy.
Potem był Olkiem Smoleńskim , „Ramzesem” w Beacie, Pawłem w „Skoku” Kazimierza Kutza. A także Węgiełkiem w ekranizacji powieści Bolesława Prusa „Lalka”. W roku 1970 aktor otrzymał nagrodę im. Zbigniewa Cybulskiego. W latach siedemdziesiątych aktor wielokrotnie wcielał się w postacie młodzieńców wrażliwych, zawadiackich, z rozterkami swojego wieku. Jedną z jego najbardziej złożonych ról był Tadeusz , bohater filmu Antoniego Krauzego „Palec Boży”.
Zawsze powtarza: „Mam jedną pasję i jeden cel – aktorstwo. Żyć sztuką – taką czuję potrzebę”.
Aktora mogliśmy także oglądać w „Awansie” Janusza Zaorskiego, „Indeksie” Janusza Kijowskiego i wreszcie w „Człowieku z żelaza” Andrzeja Wajdy”. Jego redaktor Winkel był rolą , w której aktor w pełni objawił się w zupełnie innym wcieleniu, ostatecznie porzucając zapamiętane przez wszystkich emploi. Aktor stworzył przejmującą kreację człowieka w średnim wieku, redaktora Radiokomitetu, pijaka i sługusa systemu, który zostaje oddelegowany z Warszawy do strajkującej stoczni. Ma tam zbierać materiały kompromitujące jednego z głównych przywódców protestu. Tymczasem on odzyskuje jasność spojrzenia, odradza się wewnętrznie, niesiony zdarzeniami w stoczni.

Kolejne lata to rola Maćka Sumińskiego w „Stanie wewnętrznym” i Bola w „Piłkarskim pokerze” Janusza Zaorskiego.
Marian Opania z powodzeniem grywa także w serialach, między innymi „Zmiennicy”, „Na dobre i na złe”.
Mogliśmy go również podziwiać w komedii Sylwestra Chęcińskiego „Rozmowy kontrolowane”. Początkowo aktor był związany z kinem. „Zakochałem się w teatrze dość późno” – przyznawał się przechodząc do Teatru Ateneum.
W teatrze aktor występował między innymi w spektaklach Józefa Szajny, ponadto w „ Witkacym „według Stanisława Ignacego Witkiewicza, „Gulgutierze” Marii Czanerle, „Dobrodzieju Złodziei” Karola Irzykowskiego. W teatrze Ateneum stworzył swoje najciekawsze role, „Śmierć Dantona”, „Ciemność w południe”, „Zemsta” to tylko niektóre kreacje w sztukach.
Równocześnie aktor grywał z pasją w epizodach. Potrafił stworzyć bardzo ciekawe role drugoplanowe.
Niewątpliwie jedną z jego najciekawszych ról na deskach Teatru Ateneum był Kubuś w „Kubusiu Fataliście i jego Panu”, w reżyserii Andrzeja Pawłowskiego.
Kubuś w wykonaniu Mariana Opani był niewątpliwie bohaterem z krwi i kości, znacznie chętniej korzystającym z „porad bukłaczka”. Aktor występował również z dużym powodzeniem w spektaklach muzycznych – „Brelu” w reżyserii Emiliana Kamińskiego i Wojciecha Młynarskiego ,a także w „Wysockim” i „Hemarze”.
Rok 1993 to wyjątkowa rola w Teatrze Telewizji. Opania zagrał ta Wienię , w przedstawieniu Tomasza Zygadły, na podstawie prozy Wieniedikta Jerofiejewa. Za tę rolę aktor został nagrodzony nagrodą na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej.
Aktor występuje również w kabarecie Super Duo, wspólnie z Wiktorem Zborowskim. Artyści prezentują program na który składają się piosenki Młynarskiego, Wysockiego oraz Brela. W programie możemy usłyszeć także humor żydowski. Całość jest przeplatana anegdotami zza kulis teatru i planu filmowego.
Marian Opania uważa ,że w głębi duszy jest aktorem dramatycznym, komedii długo się uczył i chyba się nauczył, ale tak naprawdę to człowiek dramatyczno – liryczny.
A.K. 2011-11-10

Share

Written by:

3 883 Posts

View All Posts
Follow Me :